Lezersrecensie
Gemengde gevoelens
Ik vond het geen slecht boek, maar ik ben er niet uit of ik nu echt omver geblazen ben of niet.
Allereerst is het een thriller met wat romantiek in verwerkt. In begin vond ik dat wat jammer. De romantiek vormde zich meer dan het spannende aan een thriller. Goed, uiteindelijk kwam het thriller gedeelte dan wel op gang. Maar het nam zo'n vreemde wending.
Daarnaast vind ik het ook vreemd dat men dit als een young adult bestempelt. Van mij mag het zeker naar een new adult niveau getild worden. De romantische details gaan net wat verder dan wat we in een YA gewend zijn. Daarnaast zijn ook de thriller scenes zeer brut en gedetailleerd. Wat ik trouwens enorm kon waarderen. Het gaf de thriller net dat ietjes meer dan de meeste in deze categorie.
De taal was eenvoudig waardoor het vlot en aangenaam las. Hoewel ik de eerste dertig pagina's een kinderachtig gevoel kreeg, veranderde dit al snel. De zinnen zijn mooi gevormd tot verhalen op zich.
De lezer wordt ook mee gesleurd in de zoektocht naar de dader. Elke thriller heeft een dader nodig en soms is het een hele klus als lezer om de auteur zijn/haar gedachten te kunnen volgen.
Dat je verschillende personen zal aanwijzen als dader is uiteraard normaal. Echter was dit de eerste keer dat ik de eigenlijke dader geen enkele keer heb verdacht. Een mooie plot twist op het einde, maar als lezer voel je geheel het boek die interactie en plots valt alles weer weg.
Ik merkte dat ik in een zwart gat viel toen bleek dat al mijn denkwerk van die pagina's ervoor, helemaal voor niets geweest waren. Misschien dat andere lezers wel de eigenlijke dader kunnen aanduiden, maar na de reflectie van het boek, kreeg ik er geen grip op.
Het is dus een weegschaal die in evenwicht staat en gaan van beide kanten weegt sterk door. Langs de ene kant hebben we de interactie met de lezer. Langs de andere kant voelt het op het einde alsof je als lezer niets te betekenen had.
De personages vielen mij persoonlijk soms wat tegen. De hoofdpersoon was mooi uitgewerkt en we zagen haar ook zeer sterk lijden onder het gehele gebeuren.
Dat groepje vriendinnen vond ik dan weer wat minder. De hoofdpersoon wordt als een soort pispaal gezien en ze doet er eigenlijk niets aan. Ook de combinatie ervan kwam bij mij niet geloofwaardig over. Buiten Madelief geloof ik niet dat de andere twee ook maar iets van 'vriendschap' voelen met Daan. Ik vond hen vreselijk om over te lezen. Misschien was dat ook wel de bedoeling van de schrijfster.
Stan was dan weer zo'n gekke ex-vriend die elke thriller wel nodig heeft. Zo'n freak die je bij wijze van spreken nog zou volgen tot op het toilet. Door dit personage maakt da schrijfster de interactie wel zeer eenvoudig. Een doodlopend spoor is deze jongen zeker.
De grote liefde van Daan is dan weer zo'n ander geval. Opnieuw een vent die heel wat vragen oproept. Hij gaat van warm naar koud en uiteindelijk lijkt het koud te blijven langs zijn kant. Bizar vond ik het zeker, maar het was wel het personage dat mijn aandacht vast wist te houden.
Naar het einde toe lijkt iedereen gelinkt te zijn aan één persoon. De details laat ik even achterwegen. Daar ging het voor mijn geloofwaardigheid helaas sterk naar beneden. Als zoveel mensen in jouw omgeving één en dezelfde persoon kennen met zo'n lot... Dan zou ik toch verwachten dat ze ooit over de toestand gehoord had.
Daar zag ik wel wat gaatjes in de geloofwaardigheid, maar storend werkte het niet. Misschien was iedereen gewoon zo aangedaan dat ze het er nooit over wilde hebben.
De sfeer en setting in dit boek is geweldig goed neergezet. Zeker de stukjes van de dader komen zo mooi naar voren. Je krijgt dezelfde sfeer mee als lezer waardoor je de gevoelens van de personages beter begrijpt en ze ook mee ervaart.
Vooral de eind scenes vond ik geslaagd op vlak van setting. Ik kreeg kippenvel tijdens het lezen. Echt een sterk einde!
Al ging dat einde wel zeer snel en duurde het even (nadat ik het boek uit had), voor ik goed en wel besefte wat er precies gebeurd was. Het was een soort rush voor het hoofdpersonage, maar ook voor mij als lezer.
Conclusie? Dat ik geen flauw idee heb wat ik precies van dit boek vond. Het las lekker weg, het had enkele sterke elementen en dat einde hield me nog een tijdje vast.
En toch... ik was niet geheel overtuigd en leek ook een boel dingen te missen.
Voor nu hou ik het op een 3.5 ster.
Allereerst is het een thriller met wat romantiek in verwerkt. In begin vond ik dat wat jammer. De romantiek vormde zich meer dan het spannende aan een thriller. Goed, uiteindelijk kwam het thriller gedeelte dan wel op gang. Maar het nam zo'n vreemde wending.
Daarnaast vind ik het ook vreemd dat men dit als een young adult bestempelt. Van mij mag het zeker naar een new adult niveau getild worden. De romantische details gaan net wat verder dan wat we in een YA gewend zijn. Daarnaast zijn ook de thriller scenes zeer brut en gedetailleerd. Wat ik trouwens enorm kon waarderen. Het gaf de thriller net dat ietjes meer dan de meeste in deze categorie.
De taal was eenvoudig waardoor het vlot en aangenaam las. Hoewel ik de eerste dertig pagina's een kinderachtig gevoel kreeg, veranderde dit al snel. De zinnen zijn mooi gevormd tot verhalen op zich.
De lezer wordt ook mee gesleurd in de zoektocht naar de dader. Elke thriller heeft een dader nodig en soms is het een hele klus als lezer om de auteur zijn/haar gedachten te kunnen volgen.
Dat je verschillende personen zal aanwijzen als dader is uiteraard normaal. Echter was dit de eerste keer dat ik de eigenlijke dader geen enkele keer heb verdacht. Een mooie plot twist op het einde, maar als lezer voel je geheel het boek die interactie en plots valt alles weer weg.
Ik merkte dat ik in een zwart gat viel toen bleek dat al mijn denkwerk van die pagina's ervoor, helemaal voor niets geweest waren. Misschien dat andere lezers wel de eigenlijke dader kunnen aanduiden, maar na de reflectie van het boek, kreeg ik er geen grip op.
Het is dus een weegschaal die in evenwicht staat en gaan van beide kanten weegt sterk door. Langs de ene kant hebben we de interactie met de lezer. Langs de andere kant voelt het op het einde alsof je als lezer niets te betekenen had.
De personages vielen mij persoonlijk soms wat tegen. De hoofdpersoon was mooi uitgewerkt en we zagen haar ook zeer sterk lijden onder het gehele gebeuren.
Dat groepje vriendinnen vond ik dan weer wat minder. De hoofdpersoon wordt als een soort pispaal gezien en ze doet er eigenlijk niets aan. Ook de combinatie ervan kwam bij mij niet geloofwaardig over. Buiten Madelief geloof ik niet dat de andere twee ook maar iets van 'vriendschap' voelen met Daan. Ik vond hen vreselijk om over te lezen. Misschien was dat ook wel de bedoeling van de schrijfster.
Stan was dan weer zo'n gekke ex-vriend die elke thriller wel nodig heeft. Zo'n freak die je bij wijze van spreken nog zou volgen tot op het toilet. Door dit personage maakt da schrijfster de interactie wel zeer eenvoudig. Een doodlopend spoor is deze jongen zeker.
De grote liefde van Daan is dan weer zo'n ander geval. Opnieuw een vent die heel wat vragen oproept. Hij gaat van warm naar koud en uiteindelijk lijkt het koud te blijven langs zijn kant. Bizar vond ik het zeker, maar het was wel het personage dat mijn aandacht vast wist te houden.
Naar het einde toe lijkt iedereen gelinkt te zijn aan één persoon. De details laat ik even achterwegen. Daar ging het voor mijn geloofwaardigheid helaas sterk naar beneden. Als zoveel mensen in jouw omgeving één en dezelfde persoon kennen met zo'n lot... Dan zou ik toch verwachten dat ze ooit over de toestand gehoord had.
Daar zag ik wel wat gaatjes in de geloofwaardigheid, maar storend werkte het niet. Misschien was iedereen gewoon zo aangedaan dat ze het er nooit over wilde hebben.
De sfeer en setting in dit boek is geweldig goed neergezet. Zeker de stukjes van de dader komen zo mooi naar voren. Je krijgt dezelfde sfeer mee als lezer waardoor je de gevoelens van de personages beter begrijpt en ze ook mee ervaart.
Vooral de eind scenes vond ik geslaagd op vlak van setting. Ik kreeg kippenvel tijdens het lezen. Echt een sterk einde!
Al ging dat einde wel zeer snel en duurde het even (nadat ik het boek uit had), voor ik goed en wel besefte wat er precies gebeurd was. Het was een soort rush voor het hoofdpersonage, maar ook voor mij als lezer.
Conclusie? Dat ik geen flauw idee heb wat ik precies van dit boek vond. Het las lekker weg, het had enkele sterke elementen en dat einde hield me nog een tijdje vast.
En toch... ik was niet geheel overtuigd en leek ook een boel dingen te missen.
Voor nu hou ik het op een 3.5 ster.
1
Reageer op deze recensie