Recensie Het spel van de engel

Dit is het tweede boek dat ik lees van Zafón,ook dit verhaal is weer prachtig om te lezen,welliswaar een heel ander verhaal dan “De schaduw van de wind”

Hoofdpersoon David Martin is een zwak en ziekelijk kind,dat graag leest,dit vaak tot grote woede van zijn vader.
Als hij verder in contact komt met de eigenaar van de boekhandel Sempere krijgt hij de kans om veel boeken te lezen en zo komt hij ook in aanraking met het Kerkhof der Vergeten Boeken.
Daar vindt hij ook het sinistere Lux Aetema,geschreven door Diego Marlasca.
Om aan de kost te komen schrijft hij driestuiverromans,maar eens hoopt hij een literair boek te schrijven
Hij leert Christina kennen, op wie hij verliefd wordt, en samen met haar gaat hij in het geheim een manuscript van zijn goede vriend Pedro Vidal herschrijven en dat wordt een enorm succes; zijn eigen roman, die op hetzelfde moment verschijnt, wordt een grote flop.
Erg teleurgesteld is hij,maar dan krijgt hij een aanbod van een geheimzinnige uitgever,Andreas Corelli,waar David op in gaat.
De prijs is erg hoog die hij ervoor moet betalen!
Eigenlijk wil ik verder niet meer van het verhaal verklappen….

Zafón weet je te boeien van het begin tot het einde met prachtige zinnen en een spannend meeslepend verhaal.
Er komt de nodige humor aan te pas,het is een verhaal van vriendschap,tragedie en met veel intriges.
Als je denkt “ik weet het”neemt het verhaal een andere wending,ontzettend knap hoe alles in elkaar zit.
Heb erg van het boek genoten en ben benieuwd naar zijn volgende boek.