De Dode kamer van Bronja Hoffslag heeft van mij 5* gekregen omdat dit een boek is wat je maar een keer in de zoveel tijd in handen krijgt!
Het is een dikke pil om te lezen maar vanaf de eerste tot de laatste bladzijde houd het verhaal over de broers Lennart en Misha je in zijn greep. Geweldig om het verhaal eerst door de ogen van Lennart te zien en lezen en daarna door de ogen van Misha! Je gaat van de broertjes houden alsof het je eigen familie is je wil ze troosten koesteren maar ze maken je ook boos door hun gebrek aan communicatie! Beiden leven hun eigen leven en vinden die manier de enige juiste manier tot Misha verdwijnt en in een Amerikaanse gevangenis terecht komt. De zoektocht van Lennart naar zijn broer leert hem veel over het verborgen leven van Misha en Misha leert veel over de niet verwachtte vasthoudendheid van zijn oudere broer!
Bronja laat je een kijkje nemen over het leven in een Amerikaanse gevangenis waar de spanningen hoog op kunnen lopen en alle overlevingsinstincten in Misha wakker gemaakt worden.
Het boek neemt je in zijn greep en laat je niet meer los tot je de laatste bladzijde omslaat. Wat een debuut! Zoals Misha zou zeggen "Ik heb geen woorden"