Vlot leesbaar, verhaal kon iets beter.

Deze thriller is geschreven door het schrijversduo, Nicci Gerrard en Sean French, die samen werken schrijven onder de naam Nicci French. Dit schrijversduo weet hoe ze dit genre van de literatuur moeten aanpakken en dat merk je ook in dit boek. Het boek gaat over de dood van een man. Wanneer Danniëlle aan Bonnie (het hoofdpersonage) vraagt om voor haar bruiloft een band samen te stellen, vraagt Bonnie aan verschillende mensen om zich aan te sluiten bij de band. Ook een zekere Hayden, een topmuzikant, sluit zich bij het gezelschap aan. Later zal blijken dat dit merkwaardig personage veel misnoegdheid zal creëren .
Het boek begint in het appartement van een Liza, een vriendin van Bonnie, waar een man dood op de grond ligt. Vanaf dit moment wordt er in het boek voortdurend teruggespoeld naar het verleden en vooruit gespoeld naar de situatie na de dood van het slachtoffer. Het boek kent daarom ook geen andere titels dan: “Ervoor en Erna”. Wat ik zo mooi vond aan deze structuur was dat je niet vanuit één perspectief naar de ontknoping van het boek toe werkte maar dat je vanuit twee verschillende standpunten de oplossing van het raadsel kon vinden.
In het begin van het boek is het eerst niet duidelijk wie nu het slachtoffer is van de moord in het appartement van Liza. Er worden wat mannen van de band gesuggereerd als potentieel slachtoffer, maar later in het boek zal blijken wie er de repetities noodgedwongen moet missen.
Vanaf dat bekend is wie het slachtoffer is komen er in het boek andere vragen op zoals wie heeft de moord gepleegd en met welk motief handelde deze persoon. Deze vragen zullen lang onbeantwoord blijven in het boek en pas tegen het einde zal hier een antwoord op worden gegeven. Misschien was dat wel de reden dat Nicci French me zo goed kon vasthouden tot het einde. Ook als potentiele moordenaars worden er veel mensen gesuggereerd aangezien zowat iedereen wel op zijn manier een slechte band had met het slachtoffer. Ook Bonnie lijkt in het begin van het boek zich weinig aan te trekken van wie de moord zou kunnen hebben gepleegd waardoor zij ook al snel verdacht optreedt. Later in het boek zullen er enkele personages wegvallen als potentiele moordenaars en hierdoor worden er ook antwoorden gegeven op het verdachte handelen van bepaalde mensen. Misschien wachtte het schrijversduo te lang met hierover wat meer duidelijkheid te scheppen, waardoor ik rond de helft van het boek een beetje op mijn honger ben blijven zitten. Ook het uiteindelijke antwoord op deze vragen voelde bij mij eerder een beetje flauw aan. De dader kwam wel uit een onverwachte hoek maar het motief dat daarbij hoorde had weinig inhoud vond ik persoonlijk. Het motief leek men er achteraf nog snel bij te hebben verzonnen om zo het verhaal af te maken. Dat het uitdraaide op een onverwacht einde kan ik moeilijk ontkennen, maar ik vond persoonlijk dat het motief bij de moord beter mocht uitgewerkt zijn.
Wat betreft de schrijfstijl van Nicci French kan ik niet anders dan positief zijn. Deze schrijfstijl is er één die vloot leest en toegankelijk is voor alle leeftijden. Het boek bevat amper zinnen met een complexe structuur en is er hierdoor één dat leest als een trein. Ondanks de vele flashbacks en flashforwards die het boek bevatte was het voor mij niet moeilijk om de structuur van het verhaal te bewaren. De titels gaven steeds aan waar we in de tijd. Mede door de flashforwards en flashbacks wordt je als lezer scherp gehouden.
In het boek is het thema liefde uitgebreid uitgewerkt en ook de mindere kantjes aan liefde komen in dit boek aan bod. Er wordt duidelijk voorgesteld hoe blind liefde je kan maken. Bepaalde personages zullen op een punt komen om een keuze te maken in de liefde, maar er zal niet zomaar gekozen voor daar waar er meer respect voor hen is. Er zal gekozen worden voor de persoon waar zei zelf het meeste om geven, ook al zijn dit de mensen die veel slechter voor hen zijn. Ik vond dit persoonlijk wel eens leuk om terug te vinden in een boek.
Ook het thema muziek is veelvuldig aan bod gekomen, mede door de band die wordt opgericht door Bonnie. Door de band kom je als lezer in contact met personages die allemaal gerelateerd zijn aan muziek. De band zal uiteindelijk ook datgene zijn wat mee zal zorgen voor de spanningen onderling en zal hierdoor ook een belangrijke rol spelen in het verhaal.
Alles samen heeft boek me wel kunnen bekoren en heb ik achteraf geen spijt gekregen van mijn keuze. Ik zou zelfs Nicci French aan andere mensen ook aanraden en ikzelf ga dit schrijversduo ook in mijn achterhoofd houden bij de keuze van een volgend boek. Ik ben een lezer die houdt van boeken die geschreven zijn in een vlotte, luchtige taal en dat was duidelijk terug te vinden in dit boek. Door de luchtige taal was het eigenlijk een boek dat vrij snel uit was en dat spreekt mij ook meer aan dan een boek waar je veel tijd voor moet rekenen. Het verhaal op zich vond ik , zoals ik al eerder heb vermeld , niet denderend, maar dat sluit niet uit dat bepaalde thema’s heel goed in kaart zijn gebracht. Het originele idee om het boek alleen maar te schrijven door flashbacks en flashforwards is mij ook wel bevallen. Ik vond het aangenaam om eens een minder klassieke verhaalstijl te verkennen. Kortom, een boek dat zeker leuk is om eens te lezen en bovendien vraagt het niet al te veel tijd.