Hermans: heerlijk!

Ik vind het heerlijk om Hermans te lezen. (Dit merkte ik als middelbare scholier al bij 'De donkere kamer van Damocles'.) Ik had 'Nooit meer slapen' al bijna drie jaar in de kast staan, maar heb het voor de Week van het Vergeten Boek dan eindelijk gelezen. Dat had ik natuurlijk veel eerder moeten doen, want ik heb ervan genoten! Het lezen over Alfreds tocht door het noorden van Noorwegen was voor mij ontspannen. Alsof ik erbij was, maar dan zonder de muggen, etc. Het verhaal is makkelijk te volgen en tegelijkertijd zit het vol diepere lagen. Het eind grijpt weer terug op het begin. Dan blijken de dingen toch wel anders in elkaar te zitten dan Alfred dacht. Hij heeft niet gezocht waar hij oorspronkelijk naar op zoek was, maar hij heeft wel veel andere ontdekkingen gedaan.