Lezersrecensie
Als luisteren naar muziek
Dichteres en schrijfster Anna Enquist (1945) heet in het echt Christa Widlund-Broer, ze debuteerde pas in 1991 met de poëziebundel ‘Soldatenliederen’. Ze kreeg bekendheid met haar eerste roman ‘Het meesterstuk’ dat haar de Debutantenprijs opleverde. Enquist schrijft vooral gedichten en korte verhalen, zelden romans, in 2008 kwam ‘Contrapunt’ uit. Waarin haar passie voor muziek wederom terug te vinden is.
In ‘Contrapunt’ worden de Goldbergvariaties van Bach gebruikt, elk hoofdstuk is een variatie en het begint eerst met de aria. Elke variatie wordt iets over verteld, hoe deze gespeeld kan worden, hoe deze klinkt en de moeilijkheid ervan. Ook is er een stukje van de notenbalk te bekijken (lezen als je het kan) bij elk hoofdstuk.
De lezer zal naar een vrouw luisteren die achter een vleugel zit. Ze speelt de Goldbergvariaties van Bach, waarbij elke variatie bij haar een herinnering oproept. Deze herinneringen zijn van haar gezin, dochter, zoon en man, en wat zij hebben meegemaakt. Ze komen in willekeurige volgorde, van geboorte, vakanties, concerten en meer.
“De omhelzing werd een verstikking, ze smoorde in de armen van de toekomst. Zijn naam is Tijd. Hij zal haar wegleiden van wat haar dierbaar is, hij zal haar brengen naar plaatsen waar zij niet wil zijn.” - Pagina 9
Anna Enquist heeft een mooie schrijfstijl, die zeer ontspannen leest, waardoor het kalmerend is als rustige klassieke muziek. Ze beschrijft precies wat muziek kan doen, herinneringen ophalen in willekeurige volgorde, die je blij of treurig maken. Enquist gebruikt geen namen in dit verhaal en het kan ieders leven zijn daardoor. Ze vertelt kundig over de muziek, zonder lastige termen, en toch begrijpelijk wat er wordt bedoeld. Enquist laat ook de herinneringen in het tempo en de lengte van de muziek lopen, waarbij ook de gevoelens sterk naar boven komen.
Ik ben geen muzikant en weet ook niets van noten (behalve de eetbare), ik luister graag naar muziek en luister er nu iets anders naar. Ik zag het voor me, een vrouw achter de vleugel, geconcentreerd spelend, die af en toe wat afwezig keek. Ik was soms zo ontspannen aan het lezen, dat besef van tijd weg was en toch ging ik niet snel door dit verhaal. Ik las het als luisteren naar muziek.
In ‘Contrapunt’ worden de Goldbergvariaties van Bach gebruikt, elk hoofdstuk is een variatie en het begint eerst met de aria. Elke variatie wordt iets over verteld, hoe deze gespeeld kan worden, hoe deze klinkt en de moeilijkheid ervan. Ook is er een stukje van de notenbalk te bekijken (lezen als je het kan) bij elk hoofdstuk.
De lezer zal naar een vrouw luisteren die achter een vleugel zit. Ze speelt de Goldbergvariaties van Bach, waarbij elke variatie bij haar een herinnering oproept. Deze herinneringen zijn van haar gezin, dochter, zoon en man, en wat zij hebben meegemaakt. Ze komen in willekeurige volgorde, van geboorte, vakanties, concerten en meer.
“De omhelzing werd een verstikking, ze smoorde in de armen van de toekomst. Zijn naam is Tijd. Hij zal haar wegleiden van wat haar dierbaar is, hij zal haar brengen naar plaatsen waar zij niet wil zijn.” - Pagina 9
Anna Enquist heeft een mooie schrijfstijl, die zeer ontspannen leest, waardoor het kalmerend is als rustige klassieke muziek. Ze beschrijft precies wat muziek kan doen, herinneringen ophalen in willekeurige volgorde, die je blij of treurig maken. Enquist gebruikt geen namen in dit verhaal en het kan ieders leven zijn daardoor. Ze vertelt kundig over de muziek, zonder lastige termen, en toch begrijpelijk wat er wordt bedoeld. Enquist laat ook de herinneringen in het tempo en de lengte van de muziek lopen, waarbij ook de gevoelens sterk naar boven komen.
Ik ben geen muzikant en weet ook niets van noten (behalve de eetbare), ik luister graag naar muziek en luister er nu iets anders naar. Ik zag het voor me, een vrouw achter de vleugel, geconcentreerd spelend, die af en toe wat afwezig keek. Ik was soms zo ontspannen aan het lezen, dat besef van tijd weg was en toch ging ik niet snel door dit verhaal. Ik las het als luisteren naar muziek.
1
Reageer op deze recensie
