De jaren '80 op vinyl

In 1988 zijn in een achterafstraatje, Unity Street, een paar winkels en een ervan is een platenzaak. De eigenaar Frank, een vriendelijke, grote man, verkoopt alleen vinyl. Hij heeft de gave om aan te voelen welke muziek iemand nodig heeft. Frank zorgt voor iedereen, hij klust, helpt eenzame mensen, regelt van alles. Hij vergeet alleen voor zichzelf te zorgen.
Frank heeft een uitgebreid sociaal netwerk in zijn eigen straat: klanten, buurtbewoners en de andere winkeliers. Zoals Maud van de tatoeageshop, 2 oudere broers die een uitvaartwinkel runnen, een bakker, een gewezen pastoor die religieuze geschenken verkoopt, de eigenaar van de pub en Kit. Kit werkt bij Frank in de Platenzaak, hij is onhandig, niet empathisch en vol goede bedoelingen die meestal in rampen eindigen.
Op een dag verschijnt er een vrouw in een groene jas voor de etalage van de naamloze platenzaak. Ze valt flauw. Ze komt weer bij en ze verschijnt steeds vaker in de winkel. Frank geeft haar muziekles. Maar er blijft iets mysterieus om haar zweven.
Frank weet geen raad met haar vooral niet met zichzelf. Zijn vrienden, de winkeleigenaren en vooral Kit zijn gefascineerd. Maar hoe kan Frank voor zichzelf kiezen, terwijl hij niet weet hoe het moet? Hoe kan de vrouw in de groene jas hiermee omgaan? Welke keuzes ze zullen maken, alles heeft gevolgen.
In het boek zijn er flashbacks waarin Franks moeder over muziek en de historie van de muziek vertelt.
Bij het boek is ook een playlist op YouTube verschenen waar naar deze muziek geluisterd kan worden. Dit alles maakt het een heel muzikaal boek.
Rachel Joyce de schrijfster van dit boek, is een groot liefhebber van muziek. De muziek heeft ze in het boek verweven. De muziek en het boek horen bij elkaar.
Ze heeft een hele duidelijke sfeer in het boek geschept, de sfeer in de platenzaak, in de Unity Street, de stad. Overal hangt er een sfeer, geen uitbundige sfeer. Misschien wel een grauwe sfeer, maar toch een waar iedereen zich thuis voelt.
De personages in het boek zijn doorsnee en toch heel bijzonder. Ieder heeft zijn of haar eigen leven, eigen zorgen, eigen geschiedenis. Juist door het boek komt de lezer erachter dat niemand gewoon of doorsnee is. Juist omdat de mensen in het boek niet hip en modieus zijn. Het verhaal benadrukt dat ieder mens zijn/haar eigen achtergrond heeft en daar moet degene het meedoen. Frank is er om muziek te bieden die iemand nodig heeft. De personages handelen naar ze zijn; ze spelen geen toneel. Hele grote en dure dromen hebben ze over het algemeen niet.
In het boek staat het verhaal, de mensen in het verhaal en de muziek centraal. Er worden geen moeilijke woorden of ingewikkelde zinnen gebruikt. Dat zou ook niet passend zijn in het verhaal. Het is een prachtig geschreven verhaal over mensen die opvallen door onopvallendheid.