Het is weer even geleden dat ik een boek, zoals dat heet, vrijwel ademloos heb uitgelezen. En dat terwijl ik het in een impuls heb gekocht, afgaande op de tekst van de flap en de vermelding dat het was uitverkozen tot boek van het jaar. Poëtisch, vooral door het taalgebruik. Zinnen als: 'Ze had een stem als glas, transparant en zo fragiel dat ik bang was dat haar woorden zouden breken als ik haar halverwege de zin zou interrumperen' en 'Het licht van de ochtend sijpelde langs balkons heen in schuine vegen die de grond niet raakten' blijven bij mij althans lang hangen. Maar daarnaast is het gewoon ook een spannend verhaal, met humor verteld en zeer, zeer meeslepend. Nu nog een keer naar Barcelona, om alle locaties af te gaan. Met het boek bij me natuurlijk, om het nog eens te lezen. Absolute aanrader!