De vriendschap, mooi !

Het boek bestaat uit 3 delen, te weten 1. Dingen en woorden 2. Eten en drinken en 3. Werk en Liefde. Het eerste deel wordt verteld door Kit (Catherine) Buts als ze de leeftijd heeft van zo’n 11 tot 12 jaar, het tweede deel als ze ongeveer 20 jaar oud is en het laatste deel vertelt ze vanaf haar dertigste. Het gaat over de ontwikkeling van de vriendschap die zij aangaat met Ara (Barbara) Callenbach.
Tijdens het lezen van het eerste deel moest ik onmiddellijk denken aan Kees de Jongen, het boek waar Connie Palmen denk ik inspiratie heeft opgedaan om het verhaal geloofwaardig te vertellen als een elfjarige, heel knap gedaan, omdat ze er toch een eigen draai aan geeft en Theo Thijssen niet klakkeloos heeft nage-aapt.

In het tweede deel komen we er gaandeweg achter, dat Kit bezig is een drankverslaving te ontwikkelen, terwijl Ara al jaren een eetverslaving heeft. Dit wordt in het derde deel dan weer omschreven als een innerlijk en uiterlijke verandering. ‘Iemand die te veel eet verandert het uiterlijk, het ding, het lichaam. Iemand die te veel drinkt verandert het innerlijk, de binnenkant, de woorden, de geest’.

Met het derde deel wordt het echt duidelijk dat Kit en Ara niet buiten hun vriendschap hadden gekund en dat nog steeds niet kunnen en dat Kit er zelfs haar relatie met een man voor opgeeft. Het derde deel is het meest filosofische en meest zwaarmoedige deel, en dat vind ik dan wel een beeje jammer, want in mijn ogen was dat helemaal niet nodig geweest, omdat ik de vriendschap tussen deze twee vrouwen prachtig vind beschreven en ik denk dat er massa’s lezers van dit boek zijn, die wilden dat ze zo’n vriend of vriendin hadden.

Nog enkele citaten uit dit leuke boek, dat ik met ontzettend veel plezier heb gelezen (en dan te bedenken dat ik het al meer dan tien jaar ‘ongelezen op de plank had liggen’):

‘Ik wou dat ik blind was’, zei ik die avond tegen haar.
‘Hoezo?’, vroeg ze lachend.
‘Dan moet je iemand wel vertrouwen,of je nu wilt of niet.’

‘Verslaving is een vriendschap zonder vriend.’

‘Bij iedere geboorte wordt er ook een dood weggegeven.’

En met een knipoog naar Sartre:
‘De daders zijn de anderen.’