Het woeden der gehele wereld

Met 'Het woeden der gehele wereld' heeft Maarten 't Hart mij bijzonder aangenaam verrast. Bekende voorkeuren komen in het boek weer eens naar voren, zoals zijn tegenstrijdige gevoelens met betrekking tot het geloof, travestie en de klassieke muziek, met name die van Bach. Je moet er van houden, maar het heeft mij niet gestoord, en het boek bleef tot het eind toe spannend als een echte thriller, hoewel het dat (een thriller) in mijn ogen niet is. Wat dan wel? Geen idee, maar ik heb me er prima mee vermaakt.
Tot slot nog even een fragment, waarbij verwezen wordt naar een motto van een van mijn favoriete schrijvers, namelijk 'leven in de breedte':

'Steeds kwam je aan, en vertrok je weer, en dat geschiedde altijd op van te voren bepaalde tijdstippen. Daardoor kon de tijd niet ongemerkt verstrijken  (...) Maar al rijdend was het alsof de tijd zelf even ophield te bestaan; die bestond pas weer bij aankomst of vertrek.'

Ik vind het een aanrader, maar ja, wie ben ik...