Zware kost maar absoluut de moeite waard

Dat het verleden een nimmer aflatende betekenis kan hebben voor de rest van je leven blijkt uit dit in sombere stijl geschreven boek, dat daarover heel erg filosofisch verhaalt. Het is het verhaal van twee oude vrienden, beiden uit een gebroken gezin, gedurende verschillende periodes uit hun leven.

Absoluut emotioneel hoogtepunt voor mij zijn de drie ingelijste fotootjes van de moeder van Tommy die worden getoond aan zijn zus Siri. Meer verklap ik er niet over, je moet dat absoluut zelf gaan lezen.
Hiermee laat de auteur zien dat hij met een minimum aan woorden een maximaal effect op de lezer kan bereiken door juist veel woorden weg te laten. Schrijven is schrappen heette dat vroeger, en wellicht nu nog. Zelden hebben zo weinig woorden zo veel ontroering bij mij teweeggebracht!

Een paar citaten:
[…] en het voelde ietwat onbehaaglijk toen hij mijn naam zei, alsof er een zaklantaarn in je gezicht scheen[…]

“Het was voorbij. Alles was voorbij. Alle toekomst had hij van de keukentafel in twee emmers geveegd die hij naar buiten droeg en in de heg kieperde. Hij hees zijn leven halfstok.”

“Dingen die je altijd doet, herinner je je niet, dat weet iedereen […]”

Ga dit boek alsjeblieft lezen, je doet jezelf tekort als je dat niet doet.