Teleurstellend na 'Het meisje in het ijs'

In een zomer vol hittegolven worden in Londen meerdere alleenstaande mannen, die allemaal een teruggetrokken leven lijden dood gevonden. Allemaal op dezelfde manier: in bed, gestikt en met een plastic zak om het hoofd gebonden. De slachtoffers lijken op het eerste gezicht niks met elkaar gemeen te hebben behalve dat er iemand is die hen genoeg haatte om te vermoorden. Inspecteur Erika Foster en haar team doen onderzoek naar de zaak en komen er al snel achter dat ze te maken hebben met een heel berekenende dader, die zijn prooi al lang voor de moord stalkt en wacht op het juiste moment om toe te slaan.

Ik begon dus met hoge verwachtingen aan De stalker in de nacht. Helaas werd ik daarin een beetje teleurgesteld. Van de verrassende afloop uit Het meisje in het ijs is in dit boek nog maar weinig over. Aangezien je als lezer zelf al meeleest met de moordenaar weet je al veel eerder dan inspecteur Erika Foster wie de dader is en dat vond ik persoonlijk wel een beetje jammer. Hoewel deze manier van vertellen je wel een beter inzicht geeft in de motieven en de handelswijze van de moordenaar had ik toch liever gehad dat je net als Erika pas aan het einde van het boek achter de identiteit van de dader komt.

Maar er zijn zeker ook goede punten in het boek. De schrijfstijl is weer net zo beeldend als ik inmiddels van Robert Bryndza gewend ben. Het voelde bijna alsof ik zelf ook in een hittegolf zat zo goed spatte de warmte van de pagina’s af.

De stalker in de nacht viel dus na het vorige boek wel een beetje tegen. Liever had ik een wat verrassendere ontknoping gezien. De schrijfstijl van Robert Bryndza maakt echter veel goed en daarom krijgt dit boek van mij 3 sterren.