Bijzonder boek

Het verhaal is op een bijzondere manier geschreven, namelijk in vrije versvorm. Dit ziet er uit als een reeks gedichten, maar dan zonder rijm of vastomlijnd ritme. Sommige zinnen zijn kort of bestaan uit één woord. Hiermee komen deze zinnen vaak hard binnen. Sommige zinnen zijn langer en kregen voor mij daardoor een soort urgentie, omdat ik dan als lezer toch probeerde deze zinnen sneller uit te spreken om ze binnen het vers te laten passen.

Serieuze stukken en stukken met humor wisselen elkaar af. Soms gebeurt dat vrij abrupt. Dan werd ik meegezogen in een bijzonder poëtisch stuk, dat plotseling eindigde in een grap of bizarre situatie. Ik vond het boeiend om zo op het verkeerde been te worden gezet.

De worsteling van Grace en Tippi om als mens te worden gezien en vooral om allebei hun eigen identiteit te vormen en te behouden vond ik erg goed beschreven. Ook de praktische problemen die ze tegen kwamen verrasten mij soms.

Tegen het einde komt er meer drama in het verhaal. Ik kan hier weinig over zeggen zonder te spoileren. Maar de worsteling met de keuze die de tweeling moet maken vond ik erg goed verwoord. Het kwam op mij erg realistisch over en hun strijd wekte de nodige emoties bij me op.

Ik vind dit een bijzonder mooi boek. De vrije versvorm werkt heel erg goed als middel om het verhaal te vertellen. De karakters komen erg realistisch over en de vragen en problemen waar ze mee worstelen ook. De soms onverwachte humor kwam vaak als een prettige verrassing. Dit is een boek dat ik zeker zou aanraden.