Luchtig verteld en toch zeer indrukwekkend

Tim Kamps (1977 Utrecht) is cabaretier en schreef in 2018 zijn debuut De verschrikkelijke jaren tachtig. Een boek dat volgens Tim autobiografisch, biografisch en fictie is. Het beschrijft zijn eigen ervaringen uit de woongroep waarin hij opgroeide gecombineerd met die van een vriendin die als kind in een commune woonde. Gecombineerd met verzonnen dingen.

Het verhaal gaat om een 8-jarig kind dat samen met 4 vrouwen (o.a. moeder Marja), 4 andere kinderen (waaronder beste vriend Donnie) en Bert, de leider, in een woongroep woont. De vrouwen zijn totaal afhankelijk van Bert en de 5 kinderen worden aan hun lot overgelaten. Wanneer de kinderbescherming aanklopt lijkt er iets te veranderen in de situatie maar niets is minder waar.
Het verhaal wordt aan je vertelt door een 8-jarig naamloos kind en is op bepaalde punten echt heel grappig. De totale situatie is niet ideaal en voelt ook totaal ongemakkelijk aan voor de verteller en diens beste vriend Donnie. Als lezer kun je je goed verplaatsen in de kinderen, hun ellende, hun gevoelens en hun acties. De taal is duidelijk, er wordt geen blad voor de mond genomen.

'Tenminste, soms sluiten ze zich op in haar slaapkamer en dan maken ze foto’s van hun kut met wat peren ernaast. Ze laten ons de foto’s zien als ze ontwikkeld zijn.
‘Kijk, kut met peren,’ zegt m’n moeder.'

Donnie weet heel veel, onderneemt veel en vertoont af en toe trekjes van (naar zijn moeder zegt) vader Bert. De interactie tussen de verteller en beste vriend Donnie is af en toe echt hilarisch.

‘Nou, die van mij zei dat die van jou heel nep aardig was, dat dat helemaal niet echt is.’
‘Ja, dat zei die van mij al dat die van jou dat zou zeggen.’

Tim Kamps heeft op het einde van het boek nog een verrassing voor de lezer in petto. Het is een complete "nee joh, echt waar?" actie, waardoor je als lezer geneigd bent om weer van voren af aan te willen beginnen met lezen.

De verschrikkelijke jaren tachtig is een vraag om aandacht naar hoe het er aan toe kon gaan in die jaren. Het vrije gevoel wat men dacht te hebben, het constante blowen, de sex en de totale lak aan opgroeiende kinderen wordt zeer pijnlijk beschreven. Gelukkig is het voor de lezer op een luchtige manier geschreven en zit het boordevol humor. Het zet je aan het denken en als lezer heb je moeite om het boek weg te leggen.
De schrijfstijl is zeer prettig, het bevat geen moeilijke woorden of ingewikkelde zinsconstructies.

De verschrikkelijke jaren tachtig is een verschrikkelijk goed debuut van Tim Kamps.