'Is liefde één van de geheimen van het Universum?'

Dit boek doet qua inhoud absoluut niet onder voor de prachtige cover. Het is geschreven vanuit Ari's oogpunt, in de ik-vorm. En Ari is een tiener, een puber, die zijn plekje op de wereld aan het zoeken is. En daar horen allerlei gedachten en gevoelens bij, die de auteur práchtig heeft weergegeven zonder dat het ergens te omschrijvend wordt. In de gesprekken en gedachtes die Ari heeft, vóel je als lezer de twijfel, koppigheid, woede en angst die met elkaar worstelen om voorrang in dat puberbrein.

Het verhaal zelf is hier en daar voorspelbaar, de afloop was niet erg verrassend, maar wellicht is dit voor de doelgroep (YA) wél het geval...
Ik denk in ieder geval dat ook deze doelgroep dit boek met veel plezier, en misschien met herkenning, zal lezen.

Maar ook de twijfels en angsten die iedere ouder heeft, komen aan bod en zorgen voor herkenbaarheid. 'Doe ik hier wijs aan? Heb ik dat niet fout gedaan? Waarom komt mijn kind niet met zijn zorgen naar óns toe?'

Ik vind het een ongelooflijk líef boek. En vréselijk mooi. Ik geef het een score van 4,5 duim.

http://www.watiknouvind.com/2018/06/wat-ik-nou-vind-van-aristoteles-en.html