Prima deel 2

In dit tweede deel probeert Sofia een balans te vinden tussen het opbouwen van een leven buiten ViaTerra, en al het gebeurde een plek te geven. Dit kost uiteraard moeite, helemaal als Erika, een meisje dat ook gevlucht is, zwanger van Franz Oswald, aan haar deur staat.
Sofia besluit dat het tijd is voor wraak.

Hoewel Oswald in de gevangenis zit vanwege seksueel misbruik (de rest van zijn tirannie bij ViaTerra blijft ongestraft) heeft hij zijn manieren om alsnog de touwtjes in handen te houden.
Via zijn hem adorerende advocate, maar ook zijn nog altijd trouwe volgers op het landgoed. En hij is niet blij met Sofia's acties. Net als zij, zint ook hij op wraak.

Sofia vlucht uiteindelijk naar Amerika. Ze geniet van haar hervonden vrijheid, en als ze na een aantal maanden een leuke (ook Zweedse) man ontmoet, besluit ze dat het tijd is terug te gaan naar huis.

En dan gebeurt waar ze al die tijd al bang voor was.

Dit tweede boek doet aan spanning niet onder voor het eerste. Hoewel het op sommige punten wellicht wat vergezocht lijkt (ik zeg bewust lijkt: het is dan wel fictie, maar gebaseerd op haar verhaal in een sekte en ik heb gelukkig geen persoonlijke ervaringen met waar een beetje sekteleider tegenwoordig toe in staat is), leest het als een trein.
De personages uit het eerste boek worden subtiel geherintroduceerd; als de namen een beetje weggezakt zijn na de tussenliggende maanden weet Lindstein dit op te lossen zonder in herhalingen te verzanden.

En in dit deel komt de in het eerste boek zo vaak genoemde familiekroniek van Oswald boven water.
Het lijkt een uitleg te zijn waarom Oswald is zoals hij is, een genendingetje.
Nature of nurture, die béiden mis zijn gegaan.

Alhoewel er geen excuus is voor de handelingen van deze extreem foute mijnheer.
Een eng gegeven, dat er zulke mensen bestaan.

http://www.watiknouvind.com/2018/02/wat-ik-nou-vind-van-de-sekte-herrijst.html