Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Wat ik nou vind van 'Het Weesmeisje' van Anne Jacobs?

BibliophileSan 27 januari 2019

Dit recensie-exemplaar kreeg ik toegestuurd door Xander Uitgevers, waarvoor veel dank.

Ruim 500 pagina's heeft dit boek. Geen probleem, heerlijk juist, maar toen ik in het begin echt wel wat moeite had in het verhaal te komen, werden die 500 pagina's best veel!

Gelukkig pakte het verhaal me na een tijdje dan toch, en wilde ik erg graag weten hoe het verder zou gaan!

Het speelt zich af in Duitsland, 1913. Het weesmeisje Marie wordt vanuit het weeshuis te werk gesteld als keukenmeid bij een rijke familie, de familie Melzer.
De heer des huizes, Johann Melzer is eigenaar van een textielfabriek, en samen met zijn vrouw Alicia heeft hij 3 volwassen kinderen: Paul, Katharina (Kitty) en Elisabeth (Lisa).
Paul studeert (of meer: staat ingeschreven als student), Elisabeth is een onzekere, jaloerse jongedame en Kitty is de vlinder van de 3; zij schildert, zet zich af tegen haar ouders en het keurslijf waarin dames letterlijk en figuurlijk lijken te moeten leven en heeft een schare mannen achter zich aan lopen.

Al snel trekt Marie Kitty's aandacht als model voor haar teken- en schilderkunsten, wat de nodige commotie veroorzaakt bij het overige personeel.

Het personeelsbestand in de Melzer-villa lijkt een klein dorp op zich, met roddels, affaires en een ongevraagde 'sociale controle'.

Als Paul tussen 2 studieperiodes thuis komt en Marie ontmoet, is hij direct gecharmeerd van haar.
Maar een keukenmeid en de jongeheer des huizes.... dát is natuurlijk geen optie...

Wellicht komt bovenstaande (en de achterflap van het boek) nu op je over als een kasteelromannetje of iets in die richting, maar ik kan je verzekeren dat het boek méér dan dat is!

Het verleden van Marie is een verhaal op zich, en met haar koppige karakter doet zij er alles aan om uit te vinden hoe dit zit.
De rivaliteit tussen de zussen Kitty en Lisa is voelbaar, maar de zussen kunnen niet mét en niet zonder elkaar.
Paul is het cement dat het gezin bij elkaar houdt, iedereen is gek op hem. Zijn vader is de enige die moeite heeft met het losbandige leven dat Paul lijkt te leven.
Alicia en Johann vinden het érg belangrijk dat de buitenwereld ziet hoe goed zij het voor elkaar hebben; ieder akkefietje wordt dan ook vakkundig onder het tapijt geveegd.

Zoals ook in het echte leven spelen 2 dingen een belangrijke rol in dit boek: Liefde en macht.

De schrijfstijl van Anne Jacobs is erg prettig leesbaar; ze weet een sfeer neer te zetten, laat de personages realistisch overkomen en laat je inleven in hun gedachtes en handelingen. Zo kun je zelfs voor de vileine Lisa nog wel enig begrip opbrengen, want ze hééft het ook niet altijd makkelijk naast haar geliefde zusje.

Het tijdsbeeld wordt prima neergezet (denk ik, ik was er natuurlijk niet bij), maar de dreiging van de oorlog speelt, al wordt hier zeker niet de nadruk opgelegd), de eerste berichten voor stemrecht van vrouwen dringen door en het is duidelijk dat vrouwen überhaupt steeds meer het leven in eigen hand willen nemen. Ze willen óók autorijden, zelfstandig reizen enz.

Al met al heb ik het boek met veel plezier gelezen, nadat ik dus door het eerste gedeelte heen was.
Ik geef het een score van 4 duimpjes. Ik zal een volgend boek van Anne Jacobs beslist weer oppakken.

"Liefde is een groot woord. (…) En ik ben vast nooit een liefdevolle of zelfs verliefde echtgenoot geweest.
Jij bent voor mij mijn rechterhand. Ik hoef niet dagelijks tegen mezelf te zeggen hoe fijn het is dat ik die heb.
Maar probeer hem maar eens van me weg te nemen."

http://www.watiknouvind.com/2019/01/wat-k-nou-vind-van-het-weesmeisje-van.html

Reageer op deze recensie

Meer recensies van BibliophileSan