Wat ik nou vind van 'Maurice'?

Vorige week las ik van deze auteur 'Louise', wat ik echt een heerlijk boek vond. In mijn recensie ervan gaf ik al aan dat ik haar eerdere boeken ook erg graag wilde lezen, al was het maar omdat er enige personages in 'Louise' rondliepen die in haar eerdere boeken ook voorkwamen en ik hun verhaal graag wilde lezen.

En zo ook in 'Maurice' waar Louise en 'Justine' (van Neers eerste boek) een rolletje in hebben.
Drie mensen dus, wiens verhaal gelijktijdig af lijkt te spelen (ik weet dit niet met zekerheid, aangezien ik 'Justine' nog moet lezen... inmiddels is dat boek wél binnen al!) en die onderling ergens een link hebben.
Ik hou ervan!

Net als bij 'Louise' heb ik weer enorm gelachen om de absurditeit van het verhaal. Ook dit keer is er geen sprake van de vraag 'wie is de moordenaar?', maar nu is de vraag: 'Wie is degene die vermoord gaat worden?' Kandidaten genoeg! Maar ja, seriemoordenaar Maurice (alhoewel hij zelf liever de term Verlosser gebruikt) heeft zijn moeder op haar (overigens natuurlijke) sterfbed beloofd dat hij zou stoppen met moorden. Eén moord mocht hij nog plegen. Ééntje... maar de kandidaten lijken zichzelf voor zijn voeten te werpen....

Moord en humor, nooit geweten dat dat zó'n fantástische combinatie zou zijn... maar Anne-Laure van Neer heeft hier een kip met gouden eieren in handen.
Haar vertelstijl in combinatie met een goed verhaal en haar gortdroge humor, waardoor het soms wel wat weg lijkt te hebben van een klucht, is verfrissend en leest heerlijk ontspannen weg.
Je ziét de situaties ontstaan en bent benieuwd hoe de hoofdpersoon, in dit geval dus Maurice, zich hieruit gaat redden, wetende dat daar ongetwijfeld weer een nieuw probleem ontstaat.
Ik heb hier wederom enórm van genoten!
5 duimpjes voor 'Maurice'!