Wow wat een boek!!

Dit boek beschrijft de negen laatste dagen in het leven van Rabbit Hayes. Haar verhaal komt aan bod inclusief haar gedachten aan haar grote liefde Johnny waar ze afscheid van heeft moeten nemen, maar ook de gevoelens van haar moeder Molly, vader Jack, broer Davey, zus Grace, Juliet haar twaalfjarige dochter en haar beste vriendin Marjorie komen aan bod. Niemand wil eigenlijk accepteren dat Rabbit opgegeven is, dat de kanker niet meer te behandelen is. De Hayes familie is zeer strijdlustig en neemt geen blad voor de mond, vooral moeder Molly niet. Juliet weet diep vanbinnen wel dat ze afscheid moet nemen van haar moeder, maar accepteren kan ze het niet. Toch zal iedereen, inclusief Rabbit, het onder ogen moeten zien, ze gaat sterven…

De negen dagen van Rabbit Hayes is ondanks het onderwerp geen zwartgallig boek, er zit namelijk zo ontzettend veel humor in. Met tranen in je ogen en een brok in je keel moet je af en toe toch hardop lachen om de uitspraken die de personages doen. Ze weten elkaar bijvoorbeeld op te beuren door stomme woordgrapjes te maken over doodgaan.
Dit verhaal straalt warmte en liefde uit. De personages zijn levensecht en superhecht met elkaar. Ze houden elkaar op de been in deze zware tijd. Ook het verdriet is voelbaar, je krijgt van alle kanten wat mee en dat maakt het verhaal heel compleet en tastbaar.

Met De negen dagen van Rabbit Hayes heeft Anna McPartlin me echt recht in mijn hart geraakt. Wat een intens mooi verhaal! Ik wou wel doorlezen, maar moest af en toe gewoon even afstand nemen omdat het verhaal me zo raakte.
Dit verhaal is hartverscheurend en humoristisch tegelijk. Je zult het gegarandeerd lezen met een lach en een traan!