Een dun boekje dat om een tweede lezing vraagt

Voor de vierde samenkomst met de leesclub lazen we Alsof het voorbij is van Julian Barnes. Alsof het voorbij is werd in 2011 geschreven en is Julian Barnes’ elfde roman. Dit boek won in 2011 the Man Booker Prize en was ook genomineerd in de categorie ‘Beste roman’ bij de Costa Book Awards van 2011. Het boek werd in 2017 verfilmd door Ritesh Batra en de cast bestond uit onder andere Michelle Dockery, Emily Mortimer, Jim Broadbent, Charlotte Rampling en Harriet Walter.

Alsof het voorbij is verhaalt het leven van Tony Webster en bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over het verleden en het tweede deel gaat over het heden en speelt zich af op het moment dat Tony Webster gepensioneerd is. Alles staat in het teken van zijn vroegere vriendschap met Adrian die zelfmoord heeft gepleegd en zijn oude jeugdliefde, Veronica. Tony had een relatie met Veronica toen ze nog studeerden, maar deze relatie sprong af en niet veel later begon Veronica een relatie met Tony’s vriend, Adrian. Veronica en Adrian krijgen later dan ook een kind, maar op een dag pleegt Adrian zelfmoord. Tony heeft veel vragen bij zijn zelfmoord. Pas na vele jaren wanneer Veronica’s moeder sterft, ontvangt Tony een som geld en een passage uit het dagboek van Adrian en wil Tony het raadsel oplossen. Dit leidt tot een schokkend resultaat en tot een beter begrip waarom Adrian zelfmoord heeft gepleegd en Veronica zich zo tegen Tony gedraagt, wanneer Tony weer contact zoekt met Veronica om in het verleden te spitten.

Dit boek heeft mij van begin tot einde geboeid, vooral omdat er zeer mooie passages in het boek verwerkt zaten. Ik vond sommige stukken echter vrij hermetisch, waardoor ik alles in eerste instantie niet alles goed begreep. Het boek is dan ook geschreven om meerdere keren te lezen en de resonanties tussen de twee delen nader te bestuderen om zo tot een beter begrip van het boek te komen. Bij een tweede lezing kan er dus volgens mij ook veel meer uit het boek gehaald worden dan wanneer je het een eerste maal leest. Maar door de mooie passages en het feit dat het plot zeer goed ineen zat, vond ik het bij een eerste lezing toch al een relatief goed boek. Sommige mensen uit de leesclub hadden de indruk dat het boek nogal gekunsteld was en dat sommige plotwendingen nogal vreemd leken om het verhaal toch te doen kloppen, maar dit was niet echt mijn indruk. Het verhaal kwam voor mij vlot en natuurlijk over, waardoor ik niet de indruk had dat de auteur speciaal zijn verhaal had doordacht.

Ik vond het een relatief goed boek, maar ik ben er zoals hierboven vermeld ervan overtuigd dat ik er bij een tweede lezing en na een leesclubbespreking er meer kan uithalen dan bij een eerste lezing. Dus dit boek belandt alvast op mijn te herlezen-stapeltje!