Lezersrecensie
Heftig, realistisch en schokkend verhaal
Eng… Eng in de zin van: ik kan me voorstellen hoe zo’n meisje zich moet voelen. Een puber die ergens bij wil horen, gezien en gehoord wil worden. Hoe makkelijk je dan beïnvloedbaar bent, tot daden aangezet kunt worden, die je nooit voor mogelijk hield. Ik ben blij dat de meesten van ons niet met fouten mensen in aanraking komen, want dan zou de wereld er nog verrotter uitzien volgens mij.
Ik heb grote bewondering voor Emma Cline. Zij is jong, heeft zich helemaal verdiept in sektes en communes en wilde graag een boek schrijven over de rol van de vrouwen (veelal nog meisjes) in deze groepen. Meestal wordt er namelijk geschreven over de charismatische leider. Emma Cline vindt dat we dat verhaal nu wel kennen en schreef daarom over De meisjes. Dit heeft ze naar mijn mening zeer overtuigend gedaan.
Ze heeft de tijdsgeest zeer goed neergezet, de personages goed beschreven en ze heeft een lekker lezende schrijfstijl. Het boek heeft duidelijke hoofdstukken, wordt verteld vanuit Evie op middelbare leeftijd, die terugblikt op haar leven. En dan vooral op de gebeurtenissen in de zomer van 1969. Door de middelbare Evie terug te laten blikken, merk je ook goed wat de gevolgen van die zomer voor haar zijn geweest. De gebeurtenissen en gevoelens hebben invloed gehad op haar verdere leven, ondanks (of misschien wel dankzij) de uitkomst van haar daden. (Nee, ik ga niet verklappen wat Evie wel of niet gedaan heeft… Dat lees je zelf maar.)
Ik had het boek zomaar uit, ik wilde steeds verder lezen, weten wat er nu eigenlijk echt gebeurd is… Ik vond het zelfs zo goed en levensecht beschreven dat ik ben gaan googelen naar de beschreven commune/sekte onder leiding van Russell Hadrick. Tja, dat was een teleurstellende zoektocht, want het blijkt toch echt een op waarheid gebaseerde roman. Ik had het kunnen raden natuurlijk, maar echt, wat kan Emma Cline een realistisch verhaal schrijven zeg!
Mijn oordeel: 4 sterren, want er zaten wat kleine schoonheidsfoutjes in. Soms iets teveel herhaling of te uitgebreid verteld, maar gelukkig niet heel storend. Deze 4 sterren zijn voor dit debuut zeer verdiend! Als je van dit soort verhalen houdt, is het een absolute aanrader en mag je De meisjes niet missen. Al is het alleen maar vanwege de verrassende invalshoek waar Emma Cline voor gekozen heeft.
Ik heb grote bewondering voor Emma Cline. Zij is jong, heeft zich helemaal verdiept in sektes en communes en wilde graag een boek schrijven over de rol van de vrouwen (veelal nog meisjes) in deze groepen. Meestal wordt er namelijk geschreven over de charismatische leider. Emma Cline vindt dat we dat verhaal nu wel kennen en schreef daarom over De meisjes. Dit heeft ze naar mijn mening zeer overtuigend gedaan.
Ze heeft de tijdsgeest zeer goed neergezet, de personages goed beschreven en ze heeft een lekker lezende schrijfstijl. Het boek heeft duidelijke hoofdstukken, wordt verteld vanuit Evie op middelbare leeftijd, die terugblikt op haar leven. En dan vooral op de gebeurtenissen in de zomer van 1969. Door de middelbare Evie terug te laten blikken, merk je ook goed wat de gevolgen van die zomer voor haar zijn geweest. De gebeurtenissen en gevoelens hebben invloed gehad op haar verdere leven, ondanks (of misschien wel dankzij) de uitkomst van haar daden. (Nee, ik ga niet verklappen wat Evie wel of niet gedaan heeft… Dat lees je zelf maar.)
Ik had het boek zomaar uit, ik wilde steeds verder lezen, weten wat er nu eigenlijk echt gebeurd is… Ik vond het zelfs zo goed en levensecht beschreven dat ik ben gaan googelen naar de beschreven commune/sekte onder leiding van Russell Hadrick. Tja, dat was een teleurstellende zoektocht, want het blijkt toch echt een op waarheid gebaseerde roman. Ik had het kunnen raden natuurlijk, maar echt, wat kan Emma Cline een realistisch verhaal schrijven zeg!
Mijn oordeel: 4 sterren, want er zaten wat kleine schoonheidsfoutjes in. Soms iets teveel herhaling of te uitgebreid verteld, maar gelukkig niet heel storend. Deze 4 sterren zijn voor dit debuut zeer verdiend! Als je van dit soort verhalen houdt, is het een absolute aanrader en mag je De meisjes niet missen. Al is het alleen maar vanwege de verrassende invalshoek waar Emma Cline voor gekozen heeft.
3
Reageer op deze recensie