Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Actuele thriller, aangrijpend, aanrader!

Boekverslaafde 15 december 2014
"Hij was hier net nog. Ze pakte even haar telefoon - die navelstreng naar de rest van de wereld - , stond te appen met een vriendin, keek op, en hij was weg. Gewoon weg."

Een bezoekje aan kinderboerderij de Buiktuin aan het Noord Hollands Kanaal eindigt voor Sophie Venster in een regelrechte nachtmerrie, wanneer haar zevenjarige oppaskindje Jesse van Dijk op klaarlichte dag onder haar ogen verdwijnt. Sophie werd even afgeleid door haar telefoon, keek op en Jesse was weg, spoorloos verdwenen. Hoe is het mogelijk, hoe kon hij aan haar aandacht ontsnappen? De hele kinderboerderij is omheind, ze heeft overal gekeken, waar is Jesse gebleven? De paniek slaat toe, haast is geboden, het donker kondigt zich aan.

"Hij is nu bijna een halfuur vermist. Een fractie van een mensenleven, een verwaarloosbaar klein beetje tijd, maar een eeuwigheid als je kind zoek is."

Bijna op hetzelfde moment verdwijnt de elfjarige Tommy Wersman tijdens het kinderfeestje van zijn zusje Anouk, in de Amsterdamse dierentuin Artis. Hij komt niet meer terug van een wc-bezoekje. Waar is Tommy gebleven?

"Je denkt dat het onmogelijk is, dat zoiets hier nooit kan gebeuren, en dan ineens vindt het recht onder je neus plaats."

"De waarheid is altijd erger dan je kunt vermoeden."

Rechercheur Maud Mertens en haar collega Niels Bingsten worden op de zaak gezet. Al snel is iedereen op zoek naar Jesse en Tommy, overal wordt gezocht en hele terreinen worden uitgekamd, speurhonden, duikers en een helikopter worden ingezet, iedereen doet zijn uiterste best. Maar nergens is ook maar een spoor van de kinderen te vinden. De verbijstering is groot en de tijd dringt. Waar zijn ze gebleven en de grote vraag die rijst is zijn ze weggelopen of meegenomen?

"Iedereen overlegt met iedereen en intussen verdwijnen er nog steeds kinderen."

"Dat soort dingen gebeurt niet in Nederland. Toch?"

Terwijl de politie dag en nacht in touw is op zoek naar die ene hint die misschien wel de doorbraak in de zaak zou kunnen zijn, verdwijnen er steeds meer jonge kinderen. Een ongekende prioriteit wordt aan het onderzoek gegeven, een van de grootste politieoperaties ooit wordt in gang gezet. Wat hebben de verdwijningen met elkaar te maken en waar zijn de kinderen gebleven?

"Word je met zo'n ijskoud hart geboren, of ontwikkelt zich dat?"

Heel Nederland staat op zijn kop en verkeerd in opperste staat van paraatheid, angsten lopen hoog op. Hoe bescherm je alle kinderen en hoeveel zullen er nog verdwijnen? Wanneer houdt het op?

"Zóveel blauwe plekken had ze nou ook weer niet."

De zaak van de verdwenen kinderen herinnert Maud aan een heftige ervaring tien jaar geleden, die een diepe indruk op haar achter heeft gelaten. Ze heeft er een loodzware klont van in haar maag. Tien jaar geleden zwoor ze nooit meer had ik maar… te hoeven zeggen. Nooit meer zal ze belangrijke signalen missen en falen. Maud gaat tot het uiterste om de verdwenen kinderen terug te vinden, zal ze op tijd komen?

"Een lichtflits van lang geleden. Een lichtje in het donker van een ster die misschien helemaal niet meer scheen."

In augustus las ik Galgenveld, deel een van het vierluik De Noordzee Moorden, met heel veel plezier. Mijn recensie vind je hier. Ik was dan ook heel nieuwsgierig naar IJskoud, het tweede deel van De Noordzee Moorden, welke recent is verschenen. Ik was een van de gelukkigen die het boek al mocht lezen voor de officiële verschijningsdatum.

Op de cover van IJskoud zien we een verlaten strand met bandensporen in het zand en een achterlaten naakte meisjespop. In eerste instantie kon ik niet plaatsen wat de cover met het verhaal van doen had, maar als je er goed over na gaat denken maak je de link met het verleden van Maud. De titel komt vaak in het verhaal terug en past goed bij het verhaal. Hoe kunnen mensen zo verschrikkelijk hard en ijskoud zijn, wat kan een kind misdaan hebben om zulke gruwelijkheden te verdienen? Niks toch zeker. Mijn enthousiasme over Galgenveld maakte dat ik er niet eens over na hoefde te denken of ik deel twee wilde lezen, natuurlijk! De omschrijving op de achterkant van het boek maakte mij nog nieuwsgieriger, hier met dat boek en lezen maar.

IJskoud bestaat uit 76 hoofdstukken die onderling onderbroken worden met een *. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit meerdere perspectieven, onder andere vanuit hoofdpersonages Maud Mertens, Kyra Slagter en de verdwenen kinderen. En dan zijn er ook nog stukken cursieve tekst geschreven vanuit ‘Jane Doe’ in Londen.

Isa Maron heeft een heerlijke, moderne, vlotte schrijfstijl. Beschrijvend, humoristisch en spannend. Vanaf de eerste bladzijde had ze mijn aandacht weer te pakken en bleef ik lezen. Het laatste stuk heb ik in sneltreinvaart uitgelezen, ik moest weten hoe het af zou lopen.

IJskoud is het vervolg op Galgenveld. Isa heeft meerdere verhaallijnen in IJskoud verwerkt, de verdwenen kinderen, waar heel Nederland naar op zoek is. Maud en het verleden wat aan haar knaagt, die haar gevormd heeft tot de rechercheur die zij nu is. Kyra en het mysterie dat Sarina heet. Zal Sarina ooit nog worden gevonden? En het gevonden meisje ‘Jane’ in Londen. Wie is dit meisje en waar komt zij vandaan?
Isa heeft de spanning weten op te bouwen, vooral de stukken over Sarina vond ik erg spannend. Ze heeft de ontknoping van het verhaal tot het eind toe geheim weten te houden.
IJskoud speelt zich af in ongeveer dezelfde tijd als nu, je kunt je daarom een levendige voorstelling maken van de ijzige kou en de schemering waarin het verhaal zich afspeelt.
Maron heeft haar lezers op het verkeerde been gezet, het verhaal neemt een onverwachte wending.

De hoofdpersonages Maud Mertens en Kyra Slagter uit Galgenveld spelen ook weer een hoofdrol in IJskoud. De negentienjarige Kyra is ondertussen bezig met haar grote droom, de Forensisch onderzoek opleiding aan de Hoge school in Amsterdam. Kyra is volwassener geworden, minder irritant en eigenwijs dan in Galgenveld. Maar nog steeds enorm gedreven om het mysterie van de verdwijning van haar zus Sarina op te lossen. Vier jaar geleden verdween Sarina spoorloos op Texel, sindsdien ontbreekt iedere spoor van haar en gaan Kyra, haar ouders en haar broer Jarno door een hel. De alles verterende onzekerheid van het niet weten wat er met Sarina gebeurd is en of zij nog in leven is, werkt vernietigend. Recent is de coldcase zaak opnieuw geopend, maar het gaat Kyra allemaal veel te langzaam, er is altijd iets wat meer prioriteit heeft waardoor haar zus weer onderop de stapel beland. Kyra kan zich er niet bij neerleggen en moet weten wat er met haar zus gebeurd is en blijft zoeken naar dat ene detail dat lijdt tot de oplossing van de verdwijning van haar zus. Hoe ga je verder naar zoiets ingrijpendst? Kyra weet dat ook als geen ander hoe de ouders van de vermiste kinderen zich moeten voelen. De zaak houdt haar net als Maud enorm in haar greep.
Rechercheur Maud, een eind veertiger en moeder van de zeventienjarige Roos, om wie ze zich zorgen maakt. Ze is getrouwd met Edwin en vormt samen met Niels Bingsten een goed team bij de Amsterdamse recherche, ze vullen elkaar goed aan. Tijdens de zaak van de vermiste kinderen komen er gruwelijke herinneringen uit het verleden bij haar omhoog. Een zware last die zij al tien jaar met zich mee draagt, die aan haar knaagt en die haar gemaakt heeft tot de rechercheur die zij nu is. Ze verwijt zichzelf dat ze destijds belangrijke signalen mistte, waardoor het helemaal verkeerd afliep en is bang om dezelfde fout opnieuw te maken en mag nooit meer falen en niks meer over het hoofd zien. Ze heeft gezworen om nooit meer had ik maar… te hoeven zeggen. Maud wil de zaak van de vermiste kinderen koste wat kost tot een goed einde volbrengen en is op zoek naar die ene hint die de doorbraak van de zaak brengt.
De onmacht van de ouders van de vermiste kinderen, het schuldgevoel van Sophie, haar oppaskindje Jesse verdween onder haar toezicht. De angst van de arme kinderen. De onrust in het land, dit soort dingen gebeurt toch alleen in Amerikaanse films en niet in ons land? Hoeveel kinderen zullen er nog verdwijnen? En wat kunnen ze doen om de kinderen te beschermen zodat er niet nog meer slachtoffers vallen. Hoe kan iemand zo koud, hard en egocentrisch zijn om dit onschuldige kinderen aan te doen? De emoties lopen hoog op. Verwijten, woede, onbegrip. Het gevoel van onheil is voelbaar.
Bijzonder detail; je eigen naam, die je niet heel vaak hoort, in een boek tegen komen.

IJskoud bevat actuele thema’s zoals vermissing, stille tochten, kindermishandeling, geweld en eetstoornissen. En is aangrijpend, de nachtmerrie van iedere ouder, een verdwenen kind.
Isa heeft het op een typisch Nederlandse manier neergezet.

Isa heeft de zaak uit het verleden waarmee Maud na alle jaren nog steeds worstelt, gebaseerd op een waargebeurde zaak, de gruwelijkheden van het meisje van Nulde in 2001. Iets wat vele Nederlanders zich nog goed kunnen herinneren denk ik.

Ondanks dat IJskoud een vervolg is, een tweede deel van een reeks, is het verhaal ook goed te lezen wanneer je het eerste deel Galgenveld nog niet hebt gelezen. Isa blikt namelijk voldoende terug naar gebeurtenissen die zich afspelen in Galgenveld. Toch zou ik je met klem willen adviseren om eerst Galgenveld te lezen, aangezien je anders een geweldig boek mist.
IJskoud is wat mij betreft wel een typisch tweede deel van een serie, gedurende het lezen word je nog nieuwsgieriger gemaakt, hier en daar worden wat vragen beantwoord en word je steeds een beetje wijzer en komen we langzaam maar zeker steeds iets meer te weten over het geheimzinnige meisje en de verdwijning van Sarina, maar je blijft ook met een heleboel vragen achter en dan dat einde aaarrrggghhh, nu wil ik deel drie en vier ook lezen. Dit is voor mij dan ook tegelijkertijd een reden waarom ik een standalone boek verkies boven een serie, ik wil nu weten hoe het afloopt. Wat niet betekend dat ik niet enorm heb genoten van zowel Galgenveld als IJskoud.

Isa heeft het afgelopen jaar niet stil gezeten, in moordend tempo heeft zij gewerkt aan deel een en twee van De Noordzee Moorden. Op dit moment is zij alweer hard aan het werk aan deel drie en vier. Waar ik ook weer erg benieuwd ben, al was het alleen maar omdat ik nu eindelijk antwoorden wil op alle overgebleven vragen en natuurlijk gewoon omdat ze geweldig schrijft.

IJskoud, actuele thriller, aangrijpend de angst van iedere ouder, op zoek naar die ene hint die lijdt tot de oplossing van de vermiste kinderen zaak, aanrader!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Boekverslaafde