Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

een stukje geschiedenis in een feelgood roman

Bonnie 24 november 2018
Lisa is een Duits meisje van 13. In de Kristalnacht wordt haar vader opgepakt door de Gestapo en verliezen Lisa, haar moeder en haar blinde broertje Martin hun huis. Ze verblijven even bij een tante van Lisa, maar zodra moeder een plekje weet te bemachtigen op één van de laatste kindertransporten naar Engeland, vertrekt Lisa tegen haar zin naar Engeland. Daar aangekomen wordt ze opgevangen door Dan en Naomi Federman. In het begin is alles heel moeilijk voor Lisa. Alleen in een onbekend land, waar ze ook de taal nog eens niet spreekt… maar al snel weet Lisa haar Engels te verbeteren en vanaf dat moment gaat het eigenlijk best goed met haar. Ze bouwt een band op met de Federmans, het gaat goed op school waar ze vrienden heeft. Naast haar Engelse vrienden raakt ze ook bevriend met Harry. Harry komt ook uit Duitsland en dat zorgt voor een band tussen hen. Tijdens een bombardement raakt Lisa gewond en wordt ze naar het ziekenhuis gebracht. Naast een gebroken arm en een hoofdwond is ze haar geheugen kwijt. Ze weet niets meer en omdat ze geen identiteitskaart bij zich droeg, weet ook niemand wie zij is. Ze krijgt per ongeluk een verkeerde naam toegewezen en hoewel Dan en Naomi haar zoeken, vinden ze haar niet. Lisa komt als Charlotte terecht op het Engelse platteland. Hier weet ze ook weer een plekje voor zichzelf te vinden. Krijgt Lisa haar geheugen terug? Wat gebeurt er met de Federmans? Wat is het verhaal van Harry? Vindt Lisa ooit haar ouders en broertje terug?

‘Hoe kan dit allemaal gewoon doorgaan alsof er niets is gebeurd? Dacht Harry boos. Hoe kan de hele wereld gewoon doorgaan alsof er niets is gebeurd?’ blz. 137

Hoewel ik al het één en ander over de Tweede Wereldoorlog heb gelezen, waren de kindertransporten uit Duitsland nieuw voor mij. Het boek schetst daarnaast ook een duidelijk beeld van de Blitzkrieg in Londen en de opvang van weeskinderen zowel in Londen als op het platteland van Engeland. Waar het boek begon als een ‘oorlogsboek’ eindigde het veel meer als een roman. Het einde voelde een beetje afgerafeld aan.

Voor mij draaide het boek vooral om keuzes maken. Je kunt zeggen dat een oorlog je overkomt en er dan niets meer te kiezen is, maar volgens mij is het juist door de keuzes die bijvoorbeeld Charlotte en Harry maakten dat ze zich ontwikkeld hebben tot de personen die ze aan het einde van hun verhaal zijn. Vooral voor Lisa / Charlotte draaide het continu om de keuze tussen het verleden en de toekomst.

Ik vond de schrijfstijl van Het meisje zonder naam eenvoudig, soms zelf kinderlijk. De dialogen deden soms wat gekunsteld aan. Toch was het verhaal heel erg meeslepend en wilde ik alleen maar verder lezen. Elke vrije minuut die ik had, dook ik weer in het boek.

Kortom; een goed boek, waar ik van te voren toch meer van had verwacht.

Spanning: 2
Plot: 3
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 2
Originaliteit: 4
Psychologie: 3

Ik geef Het meisje zonder naam van Diney Costeloe 3 sterren.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Bonnie