Storm in een boek leidt tot de mooiste verhalen

Storm is het tweede deel in de Zeven Zussen serie waarin Lucinda Riley ons verder kennis laat maken met Ally (Alcycone) D’Aplièse. In tegenstelling tot deel één waarin de oudste zus Maia meteen besluit om op zoek te gaan naar haar roots, laat Ally de brief van haar adoptievader Pa Salt nog dicht. Op het moment dat haar adoptievader overlijdt is zij namelijk op vakantie met haar grote liefde Theo. Beiden zijn zeer bekend in de zeilwereld. Wanneer zich echter een traumatische gebeurtenis voordoet, keert Ally haar carrière in de zeilwereld de rug toe. Het verschil tussen Maia in deel één en Ally in deel twee is dat Ally volop in het leven staat, maar na de traumatische gebeurtenis volledig instort. Maia leidt juist een relaxt leventje in Atlantis, haar ouderlijk huis aan het meer van Genève in Zwitserland. Ze kruipt uit haar schulp wanneer ze haar zoektocht start. Maakt Maia een grote persoonlijke ontwikkeling door, is dat voor Ally niet meteen te zeggen. Bij Ally staat het rouwproces op de voorgrond. Waarom Lucinda Riley juist voort dit verschil heeft gekozen tussen deel één en deel twee wordt niet duidelijk als lezer.

Storm kent net als deel één twee verhaallijnen, Ally in het heden en een tweede verhaallijn in het verleden. Hiervoor gaan we terug naar het 1875 van Noorwegen waar we kennis maken met Anna Andersdatter Landvik. Anna is een simpel boerenmeisje maar kan geweldig goed zingen. Met haar zangkunsten trekt ze naar de hoofdstad van Noorwegen, waar ze verliefd wordt op de muzikant Jens Halvorsen. Nu komen we eigenlijk in een derde verhaallijn terecht wanneer Lucinda Riley Pip Halvorsen (Anna’s kleinzoon) introduceert. Pip woont met zijn Joodse echtgenote tijdens de WOII in Noorwegen. Noorwegen dacht net als Nederland neutraal te blijven, maar niets bleek minder waar. De directe link met Ally blijft lang onduidelijk, behalve het feit dat Ally naast een beroemde zeilster ook heel muzikaal is. Deze onduidelijkheid zorgt er als lezer echter wel voor dat je alleen maar wilt doorlezen. Je blijft geboeid tot het eind en wil de puzzel oplossen en het heden met het verleden kunnen verbinden. De spanning weet Riley in het bijna zeshonderd bladzijden tellende boek goed vast te houden.

Naast een vlotte schrijfstijl is de verhaallijn uit het verleden ook gebaseerd op waargebeurde historische elementen. Dat maakt het naast een heerlijke roman ook nog deels informatief. Een combinatie die niet door elke auteur tot een boeiend verhaal zal leiden. Lucinda Riley is hierin geslaagd!