Jammer, na alle fantastische boeken van René Appel, is "Goede Vrienden" een echte tegenvaller.
Wat de boeken van Appel juist zo boeiend maakt, is het feit dat hij meestal vanuit de dader schrijft. Dus niet zozeer de vraag wie de dader is en waarom, maar hoe de dader (meestal een hele gewone persoon) tot zijn daad is gekomen en hoe hij het daarna probeert te verdoezelen. Dat is de kracht van Appel naast zijn prettige en vlotte schrijfstijl.
In dit boek wordt het verhaal vanuit een andere persoon dan de dader geschreven en Appel is er wat mij betreft niet in geslaagd daar een spannende thriller van te maken. Het is volkomen onbegrijpelijk waarom de dader zo aan het moorden gaat. Heel ver gezocht, niet boeiend en ongeloofwaardig. Ook het einde van het verhaal is een soort situatie waar zoveel spannende boeken mee eindigen, voorspelbaar en oninteressant. Ten eerste omdat het te stom voor woorden is waarom de hoofdpersoon zich laat verleiden in een dergelijke situatie terecht te komen. Ten tweede, omdat je weet hoe dat gaat eindigen: redt ze het, redt ze het..... ja natúúrlijk.