Warmte, liefde, genegenheid, humor.

De titel zegt het al, het boek gaat over De negen dagen van Rabbit Hayes. Zodra je de eerste pagina's hebt gelezen, laat het boek je niet gemakkelijk meer los.

Rabbit Hayes in ongeneeslijk ziek en wordt opgenomen in een verpleeghuis, waar zij haar laatste dagen door zal brengen, omgeven met haar hartverwarmende familie. Stuk voor stuk worden voor ze getypeerd door hun uitdrukkingen. In het boek worden haar moeder Molly, vader Jack, broer Davey, zus Grace, beste vriendin Marjorie, en dochter Juliet voorgesteld aan de lezer. Allemaal vertellen zij vanuit hun perspectief een verhaal over de naderende dood van hun geliefde Rabbit. In hun verhalen wordt duidelijk hoe zij omgaan met het verlies, en zo ziet de lezer het proces van de laatste dagen door de ogen van de familieleden van Rabbit. En via de dromen vanuit haar sterfbed, laat Rabbit het verleden zien toen zij nog jonger was en haar grote liefde Johnny nog leefde.

In het begin is het even wennen aan de verschillende perspectieven, wie wie is, en het verleden-heden. Maar als je op gang bent, leest het boek vlot door. Je krijgt een mooi inzicht in de belevingswereld van omstanders van een geliefde gedurende een sterfproces. Je wordt meegenomen in dit hartverwarmende gezin, waar de dood van Rabbit een middelpunt is op dit moment.
Hoe onmogelijk deze taak ook lijkt voor de omstanders, het boek is niet zwaar geschreven. De schrijfster houdt de schrijfstijl luchtig door te schakelen tussen verleden en heden, en tussen het leven van alledag met de zwaarte van het naderende afscheid. Door dit te combineren kan de lezer zich verbonden voelen met de verschillende personages, de schrijfster geeft perspectief in het verhaal. Je leest de intensiteit van het leven, het leven van de familie. Davey die het gemaakt heeft tot muzikant in USA, Molly die haar mannetje staat, Grace die veel weg heeft van haar moeder. Maar ook het verleden van Rabbit met de band van haar broertje en met Johnny komt op een kwetsbare, mooie manier aan bod. De toon in het verhaal wordt afgewisseld tussen wat zwaarder en luchtig. Dit doet de schrijfster door een bijzonder soort humor te gebruiken, ook tijdens het afscheid. De emoties kunnen hierdoor op en neer gaan van een lach tot een traan.

Kortom: het boek is een vertelling van een familieverhaal en het afscheid van een van de leden wat met veel warmte, liefde en genegenheid tot uiting komt. Het afscheid nemen van deze familie kost wat moeite, omdat het indrukwekkend verhaal op een prachtige manier vormgegeven is.