NA MATTIAS

Het boek begint met een sterke intro van Glen Hansard: we zijn als mens heel erg verantwoordelijk voor de aarde , maar tegelijk zo klein . laat ons dus gewoon proberen positiviteit te brengen en die herinnering achter te laten. Dat is hoe het personage Mattias die doorheen het hele boek aanwezig is zonder zelf aan het woord te komen vooral geprobeerd heeft. Wie met en naast hem leefde pikte dit op of ergerde er zich soms aan. Elk hoofdstuk laat iemand anders aan het woord en doorheen het dagelijkse van elk van die personen leren we Mattias beter kennen en vooral welke leegte hij naliet. Het boek hield me ast hoewel het geen spannend boek in de echte betekenis kan genoemd worden. Maar het boeit om doorheen het leven van de mensen te gaan, hun leven na Mattias. Pas op het eind weet je wat er gebeurde en hoe actueel het boek is. Het laatste hoofdstuk laat Amber zijn vrouw aan het woord. Zij was ook degene die het boek begon: de cirkel is rond. Hoe na een aanslag het verdriet van naasten gemeengoed is geworden vind ik een zeer sterke afsluiter. Dat met ons tot nadenken brengen want we vergeten misschien al eens dat individuele immense verdriet na zo een gruwelijke daad .