De strijd van een meisje van 11 om gelijke rechten

1911, het jaar waarin het verhaal zich afspeelt. Clara een elf jarige meisje is op haar beurt al een aardige feministe in de dop, ze is het niet eens met beroepen die eigenlijk alleen door mannen en jongens gedaan mogen worden. Clara wil geen schooljuffrouw worden maar ontdekkingsreiziger, maar dit is een beroep eigenlijk alleen voor mannen. Clara komt erachter dat er al een vrouwelijke wereldreizigster, Alexine Tinne, is geweest en haar voorbeeld wil ze volgen. Clara kan heel goed leren en in haar jonge leventje is ze eigenlijk al een aardige voorvechtster voor gelijke rechten.  Ze is het niet eens met beroepen die alleen door mannen gedaan kunnen worden volgens iedereen. Clara komt uit een gezin van 5 en is de oudste. Wanneer haar vader hulp nodig heeft in zijn werkplaats, want hij is timmerman, vind Clara het geweldig om hem te helpen, maar moeder is het daar niet echt mee eens.

“Zoiets is toch geen werk voor een meisje, ”reageert moeder.

“Waarom niet,” zegt Clara geprikkeld. “Wat een man kan, kan een vrouw ook best.

Steeds meer vrouwen doen mannenberoepen.”

“Puh” zegt haar moeder. “Dat zijn zeker van die manwijven. Bovendien heb ik nog nooit gehoord van een vrouw die timmert.”

Het verhaal geeft een goede kijk  op het leven in die tijd, de verschillen tussen rijke en arme mensen is enorm. Was je rijk dan kon je sowieso door leren, was er geen geld maar kon je toch goed leren dan had je pech en moest je van school met je 12de, om te gaan werken.

Clara en haar vriend Koos sparen samen plaatjes voor in een album, die getekend zijn door een ontdekkingsreiziger en Clara gaat er alles aan doen deze man te vinden, want van hem wil ze horen hoe ze ontdekkingsreiziger kan worden.

Een verhaal waarin doorzettingsvermogen een grote rol speelt.

Wat me wel heel erg opviel was hoe tevreden een kind kan zijn met een kleinigheidje. Een kinderverjaardag, ook al is er geen geld, wordt gewoon gevierd en de kleinste cadeautjes worden met veel plezier ontvangen. Daar zouden de kinderen in deze tijd nog een voorbeeld aan kunnen nemen.

Tijdens het lezen voelde ik of ik zelf in het verhaal zat en kreeg een brok in mijn keel door het geen Clara en haar familie moeten meemaken. Rekeningen die zich opstapelen, het harde werken wat het gezin doet, maar toch ook de liefde was voelbaar in het gezin.

Een geschiedenis verhaal voor 9+ jeugd, wat gelezen en voorgelezen moet worden en iedereen zijn ogen doet openen voor alles wat we tegenwoordig hebben en krijgen en ook voor de gelijke rechten die er tegenwoordig zijn. In nog maar een korte periode geleden, was dit ondenkbaar.

Lieve leesgroet van Caroline