Respect voor een ieder die moet vechten tegen pijn en verdriet

In Eindhoven was de boekpresentatie van Nooit meer bang van Gaby Rasters en ondanks dat het een eind weg was, ben ik er toch naar toe gegaan, want ik wilde Gaby graag eens persoonlijk ontmoeten.

Wat was het druk en wat een indruk maakte de presentatie op mij. Nadat ik het boek had aangeschaft, de opbrengst is voor 50% voor één van de slachtoffers van de aanslag, Karen Northshield, werd mij gevraagd gevraagd of ik mee wilde doen aan de blogtour van Nooit meer bang, wat ik natuurlijk erg leuk vond.

Het verhaal is gebaseerd op ware feiten die in een fictief verhaal zijn verweven. Het verhaal voor en door dappere vrouwen. Veel van deze vrouwen waren ook op de boekpresentatie en door hun verhalen, maar ook door de muziek die was geschreven en bij het boek past en ook nog werd gezongen, kreeg je voordat je ook nog maar een letter had gelezen al een band met de personages in het boek.

Twee vrouwen die ieder hun rugzakje mee dragen en daar op hun eigen manier mee omgaan. Ze ontmoeten ieder een man, ook weer met eigen bagage. Diep respect voor de personages en hun manier om met hun verdriet om te gaan en toch het positieve uit het leven te halen.

Het verhaal gaat over onder andere Louise, die na het afstaan van een borst, mannen niet meer toe laat. Dan ontmoet ze heel toevallig Lennard, die ze tegen komt in het hotel waar ze verblijft en spreken af om elkaar na een jaar weer op dezelfde plek te ontmoeten. En Maud die haar vriend van het vliegveld ophaalt en hem daar met een andere vrouw ziet.  Victor die een vliegtuig moet halen maar eerst een kop koffie gaat drinken en Maud, die dus net haar vriend met een ander gezien heeft, uitnodigt en Victor haar iets vertelt wat een grote impact in Maud's verdere leven gaat krijgen. De mannen die beide een vliegtuig moeten halen, de vrouwen die naar huis gaan. Dan is daar de aanslag, waar zijn de mannen gebleven, waren zij op tijd vertrokken!  De zoektocht naar deze, voor Louise en Maud, bijna onbekende mannen, heeft voor beide vrouwen een zeer ingrijpend gevolg in hun toekomst.

Met veel emotie heb ik dit boek gelezen. Kende ik Gaby al van haar eerste boek Herinnering en haar eerste thriller Muurbloem, deze roman  Nooit Meer Bang heeft mij zeer zeker aangegrepen. De epiloog en het nawoord maken het verhaal compleet.

Gaby Rasters heeft een mooie schrijfstijl waarbij je het gevoel hebt in het verhaal te zitten. Gaby doorgaan met schrijven, jouw boeken vragen om gelezen te worden.

Lieve leesgroet Caroline