Charles is terug en hoe, niet weg te leggen

Het is alweer even geleden dat ik een boek van Charles den Tex heb gelezen en was dan ook blij verrast met deze nieuwe thriller van zijn hand “Verloren vrouw” Via Harper Collins doe ik mee met het review team en kreeg alvast de epub voordat het boek uitkwam.

Het boek heeft een prachtige cover, de titel en naam van de auteur liggen erop gedrukt, een cover die je niet voorbij loopt in de boekwinkel.

Een boek wat ik nu al kan zeggen, niet weg te leggen is. Er is geen opbouw van het verhaal, je zit er meteen in, de spanning is vanaf het begin al voelbaar. Het verhaal bevat personages, die allemaal niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Wel heel veel personages waardoor je soms even moet nadenken wie ook alweer bij wie of wat hoorde. Het is geen optie het boek weg te leggen. Je bent zo benieuwd naar het volgende stuk, dat de vele personages niet erg zijn. Langzaamaan kom je bij een ontknoping waarbij er veel personages uit de weg worden geruimd en je die dus ook kan vergeten.

Het verhaal bestaat grotendeels uit drie verhaallijnen. De eerste en tevens belangrijkste verhaallijn gaat over Luc Beaumann en zijn compagnon Fabian van Doorwinth. Twee doorgewinterde kompanen, die grof geld verdienen in de tussenhandel, maar het bedrijf loopt niet zo heel goed meer. Luc vind na een aanvaring met Fabian in een steeg de bloedmooie Djenna, die haar geheugen totaal kwijt is. Waarom lag Djenna daar bewusteloos en in een niets verhullend setje in haar eigen braaksel in die steeg. Luc en Djenna gaan samen opzoek naar haar identiteit. Maar hoe dichter ze bij de afkomst van Djenne komen, hoe gevaarlijker het wordt. Wie is deze mysterieuze vrouw en waar haalt zij haar krachten vandaan, die opborrelen als ze zich heel boos maakt, dat wil zij zelf ook heel graag weten.

Als zijn bespreking met Fabian anders was verlopen, was hij veel eerder naar huis gegaan en zou hij deze straat juist hebben gemeden vanwege alle uitgaansdrukte. Als hij iets sneller had gereden, had hij haar voet waarschijnlijk niet eens gezien. Als het had geregend ook niet. Als…

Nu lag ze in zijn auto

De tweede verhaallijn gaat over de ondervraging van Huib Bilderman op het politiebureau. Deze man is de voorzitter van de raad van bestuur van de Compile Group en wordt verdacht van moord. Deze man houdt stug zijn mond op het politiebureau maar je leest waar hij aan denkt en wat zijn relatie is met Djenna.

En de derde verhaallijn gaat over het duo Sem en Raftik. Een Nederlandse en Marokkaanse jongen, die op hun scooter alles stelen waar zij geld voor kunnen krijgen. Zij moeten een mobiel met pincode zien te stelen en wanneer dit gelukt is deze afleveren bij Berry Fak. Deze runt een sportcafé, als dekmantel voor zaakjes die het daglicht niet kunnen verdragen. Het gaat mis als het tweetal de gestolen mobiel gaat brengen en hun afgesproken som niet krijgen van Berry. Het taalgebruik van de jongens, is echte straattaal en ik moest soms even denken wat er bedoeld werd. Maar dit was niet vervelend en past perfect in het verhaal.

Drie verschillende verhaallijnen, die langzamerhand bij elkaar komen met plotwendingen die je steeds op het verkeerde been zetten. Wel is al gauw duidelijk wat de verhaallijnen met elkaar gemeen hebben, maar het hoe en waarom blijft nog even de vraag. Charles schrijft korte hoofdstukken waardoor je steeds verder wil lezen. Echt een super goed opbouwende thriller waarbij ik me al een film kon voorstellen. Charles den Tex is terug en hoe. Een dikke mustread die ik voorlopig niet uit mijn hoofd krijg.