Niet voor tere zieltjes.

Het begin is meteen al heftig en ik was blij dat ik niet op mijn nuchtere maag met dit verhaal begon Toch is het zo geschreven dat ik het niet weg kon leggen. Terrence gebruikt een mooie zinsbouw. Alles wordt uitgediept en wanneer je het boek leest waan je je soms in bijna sprookjesachtige sferen. Het sprookje van vrouw Holle kwam in mijn gedachte, door de fontein en wat er gebeurde aan het einde van de schacht, alleen een sprookje is het dus totaal niet.
"Hij parkeerde in een rustige zijweg. Aan de overkant van de Hudson hing rossige bewolking boven de gebouwen. Daaronder een zweem lichtbruine smog. Achter hem deed de oranje zon haar best het ochtendlicht over de wereld uit te zaaien. Nevelvelden stegen op uit het water, verzachtten het zonlicht. Het uitzicht ontlokte een bedrukte kreun."
Een detective verhaal met de rechercheurs Bill en Suzan die moorden in Central Park proberen op te lossen, moorden die te luguber zijn om te bedenken en die het verhaal dus de horror kanten laten zien van de auteur Terrence Lauerhohn.  Een boek wat niet voor iedereen weg gelegd is om te lezen, maar vooral voor de Stephen King fans onder ons, en de mensen die van bloederige taferelen houden, is het zeker een aanrader. Een echt heel spannend goed in elkaar zittend verhaal, met heftige gebeurtenissen, maar gelukkig zitten er ook veel lichtpuntjes in het boek en mooie onthullingen.

Terrence heeft me zeker niet teleurgesteld en ik vond het verhaal goed en mooi opgebouwd en de wending in het plot las ik met een brok in mijn keel.