Lebensborn

van verschrikkelijk tot nog erger,De tweede wereldoorlog kan een interessant onderwerp zijn voor een boek. Er zijn legio boeken geschreven over deze gruwelijke wereldgebeurtenis. Naast het vele leed dat over de wereld werd verspreid, blijkt het ook een omwenteling geweest te zijn in de geschiedenis.
Veel van deze verhalen hebben in hun tweede leven ook nog succes behaald als film.
Over het Lebensborn experiment is echter niet zoveel gepubliceerd, getuige de onbekendheid bij, in het bijzonder, de hedendaagse jeugd. De Franse auteur Nicolas D’estienne D’orves durft het aan om dit precaire onderwerp als hoofdthema in zijn boek te gebruiken. Kinderen van het kwaad blijkt, een titel met een dubbele betekenis.
De jonge journaliste Anaïs Chouday krijgt opdracht om de vermeende zelfmoord van vier Duitse mannen te onderzoeken. Opmerkelijk hierin is de overeenkomstige methode die op alle vier van toepassing is, terwijl de locaties geheel verschillend zijn. De lijken hebben gemeen dat ze voorzien zijn van een SS-tatoeage. Verder is opmerkelijk dat de vier op dezelfde datum en onder dezelfde omstandigheden als Himmler hun daad hebben gepleegd. Samen met Vidkun Venner gaat Anaïs aan de slag.
Op het landgoed van de plaatselijke burgemeester wordt een verbrand vrouwenlichaam gevonden, ook met een SS-tatoeage. Commissaris Chauvier gaat samen met inspecteur Linh Pagès dit geval onderzoeken. Al snel leiden beide sporen naar de Nazi-stoeterijen, een “bedrijf” waar, tijdens de oorlog, pogingen werden ondernomen om het zuivere Arische ras te kweken. Wanneer ook nog bekend wordt dat de afgelopen twee jaren in Duitsland een veertigtal mongoloïde kinderen zijn gestolen, blijkt er meer aan de hand te zijn dan in eerste instantie werd gedacht.
Nicolas maakt het de lezers niet gemakkelijk met dit verhaal. Omdat het onderzoek in de tegenwoordige tijd plaatsvindt en de zelfmoorden zijn te herleiden tot WOII, kent het verhaal meerdere dimensies. Plotseling blijken veel mensen dubbele agenda’s te hebben. Het maakt het probleem nog groter omdat ze op jongere leeftijd onder een andere naam hebben geleefd.
Wat de auteur siert is het toekennen van diepzinnige en veelal schrijnende achtergronden aan bijna ieder personage. Dat betekent dat het niet altijd vreugde en blijdschap is wat de lezer voorgeschoteld krijgt. Het verhaal loopt over van de misdadige en mensonterende voorvallen uit het verleden en in het heden.
Een uitgesproken thriller kun je dit verhaal niet noemen omdat er zowel historische elementen als kenmerken van een degelijke roman in voor komen. Zelfs voor de categorie fantasy zijn genoeg elementen aanwezig. De lezer die denkt een snelle en spannende thriller te lezen is dus gewaarschuwd, Kinderen van het kwaad is zeker geen eenvoudig verhaal, wel een interessant verhaal met veel informatie over een donkere periode die iedereen zo snel mogelijk wil vergeten. De boodschap die dit boek aan de mensheid wil overbrengen is een duidelijke. Laten we lessen trekken uit het verleden.