Wensen uit laten komen is ook een vak...

Michael Robotham heeft zijn leven lang geschreven: eerst als journalist, vervolgens als ghost writer voor een aanzienlijk aantal autobiografieën van bekende personen en daarna als auteur van thrillers. En daar mag de leeswereld blij mee zijn. Met zijn debuut De verdenking leverde Robotham het bewijs dat hij het schrijven tot in de details beheerst. Voor de sceptici onder ons bewees hij dat nogmaals met zijn opvolger, Het verlies. In dit tweede boek maken we voor het eerst ook kennis met de vriendelijke politie-inspecteur Vincent Ruiz. In zijn derde boek Nachtboot zien we een iets ouder geworden Ruiz weer terugkeren in een verhaal dat zijn weerga niet kent.
Hoofdpersoon in Nachtboot is Alisha Barba, een sikh en afkomstig uit Indië. Ze is een politieagente die door een ernstig rugletsel tijdelijk is uitgeschakeld maar die fanatiek aan het revalideren is om terug te keren in het korps. Zij ontvangt een kort briefje van haar vroegere schoolvriendin Cate. In het briefje wordt Alisha dringend verzocht om naar een schoolreünie te komen omdat Cate met haar wil praten over een groot probleem dat ze met zich meedraagt.
Tijdens de reünie vertelt Cate haar vriendin dat ze hoogzwanger is en erg naar de baby verlangt. Niet veel later wordt Cate, tijdens het oversteken geschept door een auto en overlijdt ze in een hospitaal. Tijdens het verlenen van de eerste hulp doen de verplegende broeders in het bijzijn van Alisha een bizarre ontdekking. Onder haar kleding is geen bolle buik zichtbaar, maar een stuk voorgevormd schuimrubber. Alisha wil de zaak onderzoeken, maar ze krijgt van haar baas te horen dat ze vanwege haar kwetsuur voorlopig niet meer in aanmerking komt voor speurwerk. Alisha laat zich echter niet tegenhouden. Ze zoekt contact met haar oude chef, de inmiddels gepensioneerde inspecteur Ruiz, en start een onderzoek waarbij ze terecht komt in de wereld van de mensensmokkel, draagmoederschap, illegaliteit, prostitutie, drugs en veel andere schrijnende criminele zaken.
Met dit derde boek levert Robotham een voor hem ongeëvenaarde prestatie af. Hij overtreft ruimschoots de niveaus van zijn vorige twee boeken. Op indringende wijze weet hij de lezer aan Alisha te klinken waardoor de beleving van het verhaal heel intens wordt. Tot in de kleinste details vertelt hij wat mensen in de zogenaamde derde wereldlanden beweegt om met gevaar voor eigen leven een keuze te maken om de kwaliteit van dit leven te verbeteren.
Dat mensen in het ontwikkelde westen daar op een mensonterende wijze misbruik van maken wordt evenzeer op beeldende wijze door Robotham beschreven.
Aan alle onderwerpen die Robotham aanpakt ligt uitgebreide research ten grondslag. Of het nu over de fertiliteitwetenschap gaat of om de mensensmokkel die via de Rotterdamse haven plaatsvindt, het staat allemaal als een huis. Zelfs de Amsterdamse rosse buurt komt goed uit de verf. Dat hij van al deze discutabele en bedenkelijke praktijken toch een interessant, boeiend, spannend maar ook schrijnend boek weet te maken, promoveert hem tot de selecte groep van topauteurs. Samengevat: TOP van de eerste tot de laatste pagina.