David Baldacci moet minsten hebben gedacht dat hij, wat Lee Child met Jack Reacher heeft gepresteerd, ook wel kan. Dat is enerzijds wel een prestatie maar anderzijds niet erg origineel.
In Vergeten laat Baldacci de special agent John Puller als mannetjesputter opdraven.
Via zijn aan Alzheimer lijdende vader, krijgt John een brief in handen van zijn tante waarin ze laat weten dat er in Paradise, haar woonplaats, merkwaardige dingen aan de hand zijn.

John gaat er op af en treft zijn tante in de tuin aan, overleden in het waterreservoir van de fontein. De plaatselijke politie gaat van een ongeluk uit maar John heeft daar nog niet direct aanleiding voor om in de mening mee te gaan.
In een tweede verhaallijn is een grote en volledig alleen werkende tuinman bezig informatie te verzamelen wat er zoal in Paradise gebeurt. Op enig moment is hij zelfs de redder van Puller als die wordt belaagd door zes potige mannen. Iemand wil dat het onderzoek naar de juiste toedracht van zijn tante´s dood wordt gestopt.
Het stimuleert Puller alleen maar om nog intensiever te gaan zoeken.

Zoals in de inleiding al is verteld, Puller heeft wel erg veel overeenkomsten met Reacher. Baldacci is volgens mij ook fan van de schrijfstijl en boeken van Lee Child. Had op de cover Child´s naam gestaan dan waren de lezers alleen maar attent geworden door op te merken dat Child al een ‘Puller’ had met de naam ‘Reacher’.
Verder is Vergeten een leuk boek met redelijk veel actie en spanning maar, zoals gezegd, niet erg origineel.


Eindoordeel: 3 sterren

Spanning: 3 sterren
Plot: 3 sterren
Leesplezier: 3 sterren
Schrijfstijl: 3 sterren
Originaliteit: 2 sterren
Psychologie: 3 sterren