Gezellig even scrabbelen

Ambrose heeft notenallergie en als hij op school daarmee wordt gepest, wordt hij uiteindelijk van school gehaald door zijn moeder. Het huis waar hij woont is van een Grieks echtpaar en als hun zoon thuiskomt van de gevangenis mag Ambrose van zijn moeder niet met hem omgaan. Totdat hij erachter komt dat ze allebei gek zijn op scrabbelen...

Het eerste wat mij opviel was dat scrabbelen een grote rol speelt in het boek. Ambrose is natuurlijk gek op scrabbelen, dus komt dat ook veel voor in het boek. Zo is de de titel van het boek op de cover natuurlijk gescrabbled. Ook zie je aan het begin van ieder hoofdstuk welke woorden je kunt maken met de letters van de titel van het hoofdstuk en is de eerste letter van ieder hoofdstuk een scrabbleblokje. Heel leuk vormgegeven dus!

De personages in dit boek zijn erg realistisch, zoals Cosmo. Hij komt net uit de gevangenis, dus was de reactie van de moeder best begrijpelijk. Ze wil namelijk niet dat Ambrose met hem omgaat. Ook zie je dat Cosmo niet gelijk het lieve jongetje is als hij thuiskomt en dat mensen toch wel een vooroordeel hebben wat betreft ex-gevangenen.

Dat de moeder van Ambrose niet wil dat hij met Cosmo omgaat is begrijpelijk. Maar ze was wel veel te beschermend tegenover Ambrose! Hij mocht niet alleen een drukke straat op of naar buiten toe… Er was zoveel nog meer! Soms kreeg ik echt een hekel aan die moeder, want je moet je kind wel eens vrij laten joh! Kijk, ze had er wel een reden voor, maar die was voor mij niet sterk genoeg om Ambrose te beschermen.

Ook brengt dit boek voor mij een heel mooie boodschap met zich mee.
Namelijk dat hoe verschillend mensen ook zijn, een vriendschap kan uit alles ontstaan!
Leeftijd, achtergrond, het maakt allemaal niks uit!