Kagawa does it again! (mogelijk een spoiler in recensie)

De schaduw van de vos

Het hoofdpersonage in dit boek is Yumeko en ze is een Kitsune. Een half vos en half mens.
Vlak voordat de tempel van Fluisterwind wordt aangevallen krijgt ze een opdracht van haar meester om een speciale drakenrol te beschermen tegen al het kwaad en demonen die hun tempel aanvallen. Om deze rol te beschermen moet ze ver reizen door een magisch Japan die niet altijd en overal veilig blijkt te zijn.
Tijdens haar reis komt ze diverse nieuwe dingen en gevaren tegen, maar sluit ze ook vriendschappen met een aantal eigenaardige mensen.

Het verhaal speelt zich af in diverse dorpen,steden en tempels in Japan. Hierdoor leer je ook veel over de Japanse culturen en kledingdracht. Wat ik ook leuk vind is dat je ook in het verhaal wat leert over de leefomstandigheden van mensen uit steden, mensen met aanzien, en boeren.

Het personage Yumeko vind ik echt geweldig. Echt een kind vol kattenkwaad, ook wel bekend als vossenstreken. Ze wordt een klein beetje omschreven als een kind dat geen verantwoordelijkheid kent, totdat ze de rol moet gaan beschermen van haar meester.
Wat ik van Yumeko ook heel leuk vind is dat ze tijdens haar reis onmogelijke vriendschappen sluit met bijvoorbeeld Tatsumi de demonendoder, de Ronin en Daisuke. Hierdoor blijf je toch benieuwd hoe de reis verder gaat en welke gevaren ze nog meer moeten trotseren om haar doel te bereiken.

Het tweede personage waar je over te lezen krijgt is Tatsumi. Tatsumi is een personage die ik moeilijk kon pijlen. Dit omdat hij nogal geheimzinnig is en altijd een gevecht houdt met zijn zwaard (de Kamigoroshi) en de demon (Hakaimono) die erin zit.
Iedere keer als je het vanuit zijn perspectief leest, weet je ook wat er precies in hem omgaat en welk gevecht hij houdt, en vooral waarover zijn gevecht gaat. Het mooiste van hem vind ik toch wel dat hij (naar mijn idee) verliefd is op Yumeko, alleen kan hij geen liefde toestaan in zijn leven. Dit komt doordat hij de demonendoder is en eigenlijk uit is op de drakenrol.
In het boek wisselt het perspectief per hoofdstuk tussen deze twee personages. Hierdoor ga je meer begrijpen van zowel Yumeko als Tatsumi. Je leert ook hun beweegredenen kennen, waardoor het verhaal alleen maar leuker en interessanter wordt.
In dit boek vind ik wel dat het onderwerp vertrouwen, vriendschap en overleven meerder malen wordt aangehaald.
Wie is er te vertrouwen? Kunnen ze hem niet beter achterlaten en verder gaan met hun reis? Hoe doorstaan ze dit gevecht en hoe gaan ze deze demon vernietigen? Wie zal er nu winnen en wie zal er sterven?
Het zijn een paar dingen die ik mijzelf als lezer ook afvroeg, toen ik met bepaalde hoofdstukken bezig was, of als er een nieuwe “vriendschap” werd gesloten.
Waar ik zelf wel moeite mee had, waren al de Japanse namen voor bepaalde dingen, zoals een shinobi (Ninja), Jorogumo (half spindemon, half mens), Yojumbo (lijfwacht). Vele van deze woorden lijken op elkaar, waardoor ik soms even verward was, en me afvroeg wat nu ook alweer wat was.
Ikzelf had een notitieblokje erbij gepakt omdat ik dat makkelijker lezen vond. Ik ben namelijk niet bekend met demonen en draken in de Japanse cultuur.

Het boek zat vol spanning en nieuwe avonturen waardoor het verhaal wel erg leuk bleef. Eigenlijk een beetje zoals we wel van Julie Kagawa gewend zijn ( op het gebruik van de Japanse woorden na). Net als al haar andere boeken ben ik weer razend benieuwd naar het volgende deel om zo weer weg te kunnen dromen in de magische wereld die ze iedere keer weer weet te creëren.