Opvallende titel voor een goede misdaadroman

De debuutthriller “Bling bling” (volgens Van Dale is het overigens één woord) van Jan Van der Cruysse speelt zich af in een duister segment van de Antwerpse diamanthandel. De van origine Georgische koerier Sergei Tokar van het diamantbedrijf met de veelzeggende naam Medusa wordt in de toiletten van het vliegveld van Delhi beroofd van een zending diamanten ter waarde van vier miljoen dollar. Tokar is in het vliegtuig door onbekende oorzaak ziek geworden en is daardoor ondanks zijn grote fysieke kracht en vaardigheid in de vechtsport op het vliegveld een willige prooi voor de overvallers. Deze hebben hun optreden grondig voorbereid waardoor de Indiase politie voor een schier onoplosbaar raadsel staat. Het is overigens direct duidelijk wie de overvallers zijn.

In Antwerpen wordt een zondebok gezocht en gevonden in Albertien van der Valk die binnen diamantenverzekeraar Dia-Securis verantwoordelijk is voor de beveiliging van het diamanttransport van Tokar. Zij wordt direct ontslagen. Opmerkelijk genoeg gaat ze vervolgens op eigen gelegenheid op zoek naar de diamanten in India en belandt binnen de kortste keren bij een van de overvallers. Hoe dat kan wordt later in het verhaal duidelijk. In eerste instantie verbaast dit de lezer ten zeerste. Albertien vervult verder in het boek ook een nogal merkwaardige rol.
Medusa wordt geleid door de Georgiër Viktor Gogua die zich na de overval in een lastig parket bevindt. De gestolen diamanten behoorden namelijk toe aan een grote nietsontziende crimineel in Georgië genaamd Paata Sirbiladze. Deze man heeft een paar zeer onaangename en ruwe mensen in dienst die nergens voor terugdeinzen. Het drietal Boris, Mate en vooral Elisabed laat een spoor van buitengewoon grof geweld achter dat tot grote ophef leidt in Zeebrugge, Parijs en Antwerpen.
Ook Jordan, een grote diamanthandel uit Parijs, komt op het toneel. De beveiligingsadviseur van dat bedrijf Eduard Besson speelt een dramatische rol in het verhaal.
Dan is er nog Beerke Wagenmaker van de Antwerpse recherche. De Antwerpse politie maakt evenals de Parijse en de Indiase politie een weinig vindingrijke en slagvaardige indruk. De cliffhanger aan het slot van het verhaal is allesbehalve standaard.

Jan Van der Cruysse heeft een vlotte pen waarmee hij moeiteloos mooie sfeertekeningen maakt en de belangrijke karakters van het verhaal voldoende vormgeeft. Zijn taalgebruik is op een enkel foutje na vlekkeloos en is her en der doorspekt met Vlaamse woorden en uitdrukkingen. Dat is voor de Nederlandse lezer beslist geen struikelblok, het is vrijwel altijd voetstoots duidelijk wat bedoeld wordt. Velen zullen het ook als charmant ervaren.
Het verhaal van “Bling bling” is opgebouwd in korte en soms zeer korte hoofdstukken die zich steeds op een andere plaats afspelen. De decorwisselingen zijn daarmee veelvuldig doch dat veroorzaakt bij de lezer geen verwarring. Wel ontstaat af en toe het onbestemde gevoel dat sommige stukken geen reële functie in het verhaal hebben.

Het verhaal ontbeert echter spanning. Het boek is daarmee zeker geen thriller in de klassieke betekenis van het woord maar veeleer een misdaadroman. Van meet af aan is duidelijk wie de daders zijn van zowel de diamantroof als van de brute, zeg maar gerust uiterst gruwelijke moorden die verderop in het verhaal worden gepleegd.
Het verhaal herbergt een zeer groot aantal personages. De schrijver is de lezer weliswaar tegemoetgekomen door achterin het boek een lijst van personages met bijbehorende korte beschrijving op te nemen maar met meer dan zeventig zijn het er eigenlijk gewoon veel te veel.

Het politieoptreden in de diverse betrokken steden doet soms nogal amateuristisch aan. Zoals al gezegd staat het verhaal zeker niet bol van de spanning; die ontbreekt zelfs veelal. De plot is niet onaardig maar herbergt nauwelijks echte verrassingen.
Het woord “blingbling” doet de lezer denken aan een opzichtige versiering met meestal gouden kettingen. Dat beeld past wel een beetje bij het verhaal doch als titel van een boek klinkt het niet bijster aantrekkelijk. Het verhaal maakt betere keuzes mogelijk.
Het boek is gemakkelijk leesbaar en heeft op diverse momenten een bijna filmische inslag.

Al met al krijgt het boek drie sterren hetgeen staat voor een goed en lezenswaardig boek.