Tango

De Tango, mannen moeten de dans leiden. De vrouw maakt de tango mooier door elegante beenbewegingen, maar ze moet volgen. Net zoals Pieter Van In en zijn vrouw Hannelore. Hij is de hoofdinspecteur, zij de onderzoeksrechter. Zij geeft hem betere inzichten en vindt aanwijzingen die hij niet ontdekt maar hij is de baas.

Tango, een thriller van de succesvolle misdaadauteur Pieter Aspe (°1953). In 1995 verscheen zijn eerste boek ‘Het vierkant van de wraak.’ Na zijn debuutboek verschenen er maar liefst 39 boeken in de inmiddels populaire reeks rond commissaris Van In. De moesten boeken spelen zich af in Brugge, dit is ook eveneens de woonplaats van Pieter Aspe. Ondertussen zijn er ook al 10 tv-reeksen, genaamd Aspe, gemaakt over Van In. Aspe heeft zelfs 2 theatertours op zijn naam staan en dan zijn we nog lang niet uitgesproken over deze talentvolle schrijver. In 2018 stampte hij zijn eigen uitgeverij Aspe NV uit de grond. Zijn fans zijn nog lang niet uitgelezen. Er is namelijk Van In Episode 2, zijn tweede reeks rond Pieter Van In. Deze reeks bevat tien boeken. Aspe heeft al 3 mooie prijzen op zijn naam staan. Namelijk in 2001 de Hercule Poirotprijs voor zijn boek Zoenoffer. Een jaar later volgde Humo’s Gouden Bladwijzer voor zijn boek De vijfde macht. Last but not least, in 2010 mag hij zich maar even de beste misdaadauteur van Vlaanderen noemen. Hij wint de Hercule Poirot Oeuvreprijs als eerbetoon aan zijn verschillende misdaadromans.

Jakob Decloedt is verdwenen, zijn bezorgde vriendin brengt de politie op de hoogte. Wat eerst lijkt op iets onschuldigs blijkt toch heel serieus. Jakob wordt vermoord teruggevonden. Hij bezat foto’s die het daglicht niet mochten zien. Er staan nog meer levens op het spel. Het wordt een spannende race tegen de klok om de daders te vatten. Hoofdinspecteur Van In en zijn vrouw Hannelore, die onderzoeksrechter is, gaan tot het uiterste, zeker wanneer hun kinderen er ook bij betrokken raken. Zal hun leven hierna nog hetzelfde zijn? En wat heeft de Russische maffia uit Brugge met deze zaak te maken?

Tango is geschreven in een vlotte schrijfstijl. Pieter Aspe houdt er rekening mee dat hij niet al te moeilijke woorden gebruikt zodat het boek voor iedereen verstaanbaar is. Het boek is zo geschreven dat je telkens iets meer te weten komt over de zaak. Dit maakt het spannend en zorgt er ook voor dat je zelf mee kan uitzoeken wie er achter de misdaad zit. Het verhaal is geschreven vanuit een alwetend hij/zij perspectief. Hierdoor weet je wat er zich op andere plaatsten en tijdstippen afspeelt. Er worden gedachten en gevoelens van verschillende personages beschreven (er zijn dus verschillende verhaallijnen) wat het makkelijker maakt om je in te leven in alle personages. Zo krijg je ook een beeld van de tegenspelers en bijfiguren en niet enkel van de hoofdrolspeler (Van In). Je krijgt al snel een sympathie voor bepaalde mensen en van anderen krijg je dan weer een afkeer. Het boek verspringt vaak naar verschillende gebeurtenissen op verschillende plaatsen waardoor het soms eventjes duurt voor je terug helemaal mee bent. Langs de andere kant maakt het verspringen het boek wel aangenaam om te lezen. Je wil steeds weten hoe het afloopt met het andere stukje van de verhaallijn. Zo ben je het ene moment bij Van In thuis en het andere moment ben je plots in het huis van de ontvoerder. Het boek begint met Jakob die vermoord wordt, in medias res noemen we dit met een mooie literaire term. Dit is in het begin moeilijk voor de lezer want je hebt totaal geen idee waarom hij vermoord wordt en wie die Jakob eigenlijk is. Na een tijd wordt dit wel duidelijk. Waarschijnlijk deed Aspe dit bewust, hij maakt de lezer meteen nieuwsgierig om hen zo het hele boek te laten lezen. Aspe maakt gebruik van flashbacks, zo krijg je meer duidelijkheid onder andere over het leven van Jakob ook al is hij al gestorven. Het hoofdthema in het boek is de maffia in Brugge. Een subthema is prostitutie. De Russische maffia in het boek gebruikt graag jonge meisjes om zich te bevredigen in hun behoeften. Ze laten hen vaak dingen doen die ze zelf niet willen. Dit blijft echter geheim voor de buitenwereld. Pieter Aspe stelt de maffia voor als slechteriken. Hiermee wil hij duidelijk maken dat hij absoluut tegen prostitutie is en wil hij dus kritiek geven op mannen die vrouwen gebruiken.

Over de titel van het boek is zeer goed nagedacht. Deze heeft een dubbele betekenis in het verhaal. Als eerste kan je de titel linken aan Van In en Hannelores wittebroodsweken in Argentinië waar ze net van terugkwamen. Daar heeft Hannelore haar passie voor tango gevonden. Terug in Brugge besluiten ze tangolessen te gaan volgen. Op een avond wanneer ze op tangoles zijn, gebeurt er iets verschrikkelijks waardoor het verhaal een onverwachte, spannende wending krijgt.

Normaal gezien lees ik niet graag thrillers maar deze thriller heeft daar toch wel verandering in gebracht. In het begin was het soms onduidelijk en langdradig omdat er zoveel verteld werd en er een heel aantal verschillende personages en verhaallijnen waren. Vanaf de spannende wending kan je het boek echt niet meer wegleggen. Je wil weten of het goed afloopt. De spanning is te snijden tot de laatste pagina. Wat fijn is, is dat je zelf ook mee op zoek kan gaan naar de dader. Al snel heb je een vermoeden wie de dader is maar dan nog is de spanning lang niet weg. Het feit dat Van In rookt en drinkt, komt naar mijn gevoel te vaak aan bod. Je zou haast denken dat hij verslaafd is. Drinken voor een politieman is absoluut geen voorbeeld, een jammer minpuntje aan het boek.

Een aanrader voor iemand die wil ontspannen met een goed en vlot leesbaar boek.