Niet bijzonder

Dood water las ik voor de crimezone leesclub. Hoewel ik er direct bij moet zeggen dat ik door familie-omstandigheden niet mijn volle aandacht bij het boek heb kunnen houden zegt dit ook iets over het boek: normaal als ik een boek echt goed vind kan ik erin "verdwijnen", al is het maar voor even. Bij dit boek is mij dat niet gelukt.
Dood water is een thriller, maar ik zou het eerder een politieroman willen noemen. Er wordt een pijp gevonden aan de kade van de Schelde. De pijp lijkt een lijntje te leggen naar een priester die verdacht wordt van sexueel misbruik. Bij dregwerkzaamheden wordt niet het lichaam van de priester, maar dat van een prostituee gevonden.
Dit is het begin van een zoektocht naar de oorzaak van het overlijden van de prostituee en naar de priester.

Hoofdpersoon Liese Meerhout is een rechercheur met hart voor de zaak, en zij gaat volledig op in het onderzoek.
Het boek leest prettig, maar ik legde het makkelijk weg.
Ik vond de vlaamse taal waarin het boek geschreven is vermakelijk, en het boek bevat een flinke dosis humor.

Al met al een prima tussendoortje, maar voor mij geen reden de andere delen uit deze serie te gaan lezen