Het was het wachten waard

Na twee jaar kwam er eindelijk een nieuwe Läckberg!
We gaan verder waar we gebleven waren:
Opnieuw is Fjallbacka in de greep van een vermissingszaak, die al gauw een moord blijkt te betreffen. Er is een meisje vermist, en zij wordt zwaargewond aangetroffen en geïdentificeerd. Al gauw lijkt het erop dat het hier om een seriemoordenaar gaat.
Terwijl Patrick en zijn team op jacht gaan naar de moordenaar interviewt Erika een veroordeelde moordenares, die in een inrichting zit.
Vanaf het begin voel je dat beide zaken met elkaar met elkaar te maken hebben en vraag je je af hoe dit in elkaar zit.
Camilla Läckberg wisselt steeds van perspectief waardoor de verschillende verhaallijnen door elkaar lopen en je door blijft lezen, omdat je wilt weten hoe het verder gaat, omdat je steeds op het spannendste moment wisselt.

Puntje van kritiek: sinds ik Camilla Läckberg ooit heb mogen ontmoeten krijg ik de indruk dat ze Erika meer op zichzelf laat lijken, meer autobiografische elementen in het boek brengt. Dit blijkt uit details als tv series die de kinderen kijken op tv of bepaalde huiselijke handelingen. Misschien klopt het niet wat ik denk, maar het valt me op en begon mij licht te storen. Echter: niet voldoende om leesplezier van het boek weg te nemen!

Al met al: een vijf sterren boek, voor mij benadert het Camilla's absoluut beste Steenhouwer en Oorlogskind!