Erg goed luisterboek!

Dit is één van de eerste boeken die ik als luisterboek tot me genomen heb. En dat is zeker genieten. Arthur Japin leest zijn verhaal zelf voor en heeft een prettige vertelstem. Zijn verhaal is ook nog eens heel interessant. Hoofdpersoon is Kolja Konradi, een jongeman die lange tijd de beschermeling is geweest van de gebroeders Pjotr en Modest Tsjaikovski. Zijn ‘schitterende gebrek’ (om even een ‘japinisme’ te gebruiken) is dat hij doof is.
Als hij op basis van een urgente brief van Pjotr terug gaat naar Petersburg, blijkt de voornoemde onder onduidelijke omstandigheden te zijn overleden. Was het cholera, zelfmoord? Kolja gaat al snel op onderzoek uit.
Dit relaas wordt doorsneden met dagboekaantekeningen van Modest. Hij wordt door de rijke familie Konradi ingehuurd om hun onhandelbare zoon, de dan nog heel jonge Kolja die als een dier in een donkere kamer is opgesloten, onder handen te nemen. Het lukt Modest al snel om het vertrouwen van de jongen te winnen en hem om te laten gaan met zijn doofheid. Samen maken ze reizen naar doven-instituten in Europa en Kolja bloeit onder de invloed van ‘Modja’ helemaal op.
Het plot van het boek wordt voortgedreven door twee vragen. Ten eerste: waarom zijn Kolja en Modest gebrouilleerd met elkaar als ze elkaar na de dood van Pjotr treffen? En ten tweede: hoe is Pjotr aan zijn einde gekomen? Die vragen zorgen er zeker voor dat je geboeid blijft. Maar natuurlijk zorgt ook de uitstekende schrijfstijl van Japin daarvoor. Alhoewel je dan wel over zijn soms oubollige woordgebruik (“ik pakte hem bij zijn ‘revers'” bijvoorbeeld) en soms al te overdreven pathos moet stappen.
Concluderend kun je zeker spreken van een goed boek!