Good fun voor young adults

Als je een grote fan bent van de jaren 80, dan vind je dit boek misschien wel erg goed. Want ondanks dat het een sf-thriller is over de nabije toekomst (ca 30 jaar vanaf nu), is dit boek vooral een ode aan de jaren 80. Ernest Cline bedrijft hierbij de ultieme vorm van ‘name-dropping’, want er komt een kolossale hoeveelheid namen van muziek, films, tv-series en natuurlijk computerspelletjes voorbij.

In het ‘young adult’-achtige verhaaltje draait het om Wade, die de meeste tijd doorbrengt in OASIS, een virtuele wereld die tussen Second Life en World of Warcraft inhangt. In het grootste fantasy-cliché werkt hij zich op van volstrekt onbeduidende nobody (die ook nog eens zich in een deplorabele situatie bevindt) tot de grootste held van allen.

Dat doet hij door in OASIS de ‘easter egg’ te vinden die Halliday, de maker van OASIS, en hiermee een man van bijna Messiaanse statuur, heeft verstopt in zijn schepping, met als prijs het eigendom van al diens fabelachtige rijkdommen en OASIS zelf. Halliday was een grote fan van de jaren 80 en laat die veelvuldig terugkomen in de door hem bedachte queeste. En zo moet Wade (of liever gezegd zijn avatar Parzival) onder meer de film ‘Wargames’ herleven, oude arcade-spellen spelen en de muziek van Rush ontleden.

Hiermee is het boek natuurlijk nogal gekunsteld en ongeloofwaardig. Maar toch bleef ik geboeid omdat het verhaal gewoon goed was uitgewerkt en je gewoon echt meeleeft met onze Wade, die heel slim alle raadsels ontfrafelt en ook nog eens een kolossale ‘cybercrush’ krijgt voor de mysterieuze Art3mis.

Aardig boekje dit dus. Wel een beetje iets voor geeks en ook een beetje clichématig en erg geschreven voor ‘young adults’. Maar toch, good fun!