In seizoenen, een aangrijpende roman over ongeneeslijk ziek zijn.

In seizoenen, is het 399 bladzijden tellende romandebuut van Judith Visser, die voornamelijk bekend staat als auteur van thrillers. Vanaf 2006 is ze fulltime schrijver, waarnaast ze ook lezingen geeft, en debuteerde ze in dat zelfde jaar met haar thrillerdebuut 'Tegengif', waarvan de eerste druk binnen een week al was uitverkocht en waarvoor ze de award het 'Beste Rotterdamse boek' kreeg. Na 'Tegengif' schreef ze nog enkele thrillers, waarmee ze verschillende prijzen won. In 2007 kreeg ook het vervolg op 'Tegengif', 'Tinseltown' de award voor het 'Beste Rotterdamse Boek'. Werd 'Oversteken' verkozen tot beste vrouwenthriller in 2009, en werd tevens in 2009 haar bestseller 'Stuk' genomineerd voor de gouden strop. De verfilming van ' Stuk' draaide in 2014 in de bioscopen, waarin de auteur zelf ook een klein rolletje heeft. 'In seizoenen' is haar overstap naar het genre van de roman. Momenteel is ze alweer bezig aan haar volgende roman, een autobiografie over autisme.

'In seizoenen' is een aangrijpende roman over ongeneeslijk ziek zijn, wat gebeurd er als je te horen krijgt dat je in seizoenen moet gaan denken? Dat de kanker die je hebt niet meer te behandelen is. Leg je dan neer bij het vonnis van de artsen of ga je net als het hoofdpersonage Annabel voor een second opinion naar België voor dat laatste stukje hoop om verder te mogen leven. Het gehele ziekteproces van het vrouwelijke hoofdpersonage, is voor 100 % gebaseerd op die van de moeder van de auteur. Hiermee wil de auteur een ode brengen aan haar moeder, en tegelijkertijd de mensen die hetzelfde meemaken, of hebben meegemaakt, een hart onder de riem steken.
Het gaat over vasthouden en loslaten. Over liefde, liefde voor de ander en liefde voor jezelf, hoever ga je daarin als je weet dat je niet meer lang hebt te leven, keuzes die gemaakt moeten worden.

Het verhaal bestaat uit twee perspectieven, waarbij beide hoofdpersonages verschillende verhaallijnen hebben uit heden en verleden. Dankzij de duidelijke markeringen in het boek, blijft het verhaal goed te volgen. Zo wordt er, mocht er van perspectief verwisseld worden, bij elk nieuw hoofdstuk, de naam van desbetreffende personage duidelijk vermeld, en worden bepaalde dagboekfragmenten uit het verleden, cursief weergegeven. De gedachtegangen lopen vloeiend over van heden naar verleden.
Aan de schrijfstijl is te merken dat de achtergrond van de auteur het schrijven van thrillers is, doordat verschillende technieken uit dit genre, zoals bijvoorbeeld de uitsteltechniek, een opbouwend plot, hier en daar wat sterker naar voren komen. Als ook door onderwerpen, zoals bijvoorbeeld het gedrag van het mannelijke hoofdpersonage David, die niet ver van een personage uit het thrillergenre vandaan zit.

“hetzelfde park waar ik Yvanka mee naartoe genomen had. Nee. Ik schudde die gedachte van mij af. Die hele middag had nooit plaatsgevonden. Als ik deed alsof er niets gebeurd was, dan was het ook niet gebeurd. Niet meer aan denken, David. Maar de flashbacks hielden aan als niesbuien bij hooikoorts. Steeds als ik ze probeerde te onderdrukken, prikten ze tot mijn ogen ervan brandden.” Blz 88.

De voorliefde, van de auteur voor metaforen komt in 'In seizoenen' prachtig naar voren, door deze, in de vorm van natuur versus het mensenleven de seizoenmetaforen, op een prachtige manier, in het verhaal te verwerken en aangeven in welk stadium het personage zich bevindt.

"Ze knikte. Een paar nachten geleden was ze gestopt met het dragen van haar slaapmutsje, en zilverwitte donshaartjes bedekten haar hoofd als een flinterdun laagje poedersneeuw." (blz 246)

Achterflap: 'Hoe belangrijk wordt het verleden, wanneer er geen toekomst meer is?

Wat gebeurt er als je te horen krijgt dat je ernstig ziek bent en door nalatigheid van het ziekenhuis niet meer geholpen kunt worden? Dat je ‘in seizoenen’ moet gaan denken? Annabel Wismar (59) laat het er niet bij zitten en zoekt haar heil bij Belgische artsen, die haar nog wel willen behandelen. Voor haar zoon David is de gedachte zijn moeder te verliezen zo beangstigend dat hij bij haar intrekt. Hoe korter hun toekomst samen wordt, hoe meer een onverwerkt verleden de kop opsteekt.

Judith Visser is een van de meest gewaardeerde auteurs van Nederland. Met haar heldere schrijfstijl en sublieme plots bereikte ze honderdduizenden lezers. Haar romandebuut In seizoenen is een fenomenaal boek over ouder worden, liefde en opgroeien, en over de onverbiddelijke keuze tussen vasthouden en loslaten. '

Het boek heeft op mij een diepe indruk achtergelaten en aangezet tot denken. Hoever zou ikzelf gaan als ik in de situatie van het hoofdpersonage zou zitten. Verder zal er ook veel herkenning inzitten voor mensen die op de één of andere manier met kanker in aanraking zijn geweest. De prachtige seizoenmetaforen die van de natuur naar de mens worden vertaald zijn op een mooie, subtiele manier in het verhaal verweven, en maken het boek, ondanks het zware onderwerp een genot om te lezen en hebben vaak een ‘wauw’ effect op mij gehad. Het is daarom jammer dat voor mijn gevoel de verhaallijn van het personage David iets te overheersend is en daardoor afleidt van het oorspronkelijke verhaal, die van Annabel, het personage die terminaal is.
Opvallend is dat het verhaal niet altijd even beeldend op mij inwerkte, terwijl sommige stukken toch krachtige, stille getuigen zijn van het sterk beeldend creatievermogen van de auteur.
Daarbij nemende de aantal fouten die ik in de verhaallijnnen heb waargenomen, zoals bijvoorbeeld een continuïteitsfout op blz. 57 waarbij het personage het ene moment de jas uit heeft en drie regels later nog uit moet trekken.
Geef ik 'In seizoenen'' , gebaseerd op de eerst druk, 3 sterren.