Een verhaal dat leest als een documentaire.

n de Tweede Wereldoorlog waren er vele kampen. Eén van die kampen, is het Poolse kamp Schubin. Het leven van de krijgsgevangenen in dat kamp is hard en wreed, maar minder erg dan in andere kampen. Het verhaal begint daar waar een Amerikaanse en Canadese krijgsgevangene een tunnel graven die in een latrine begint. Een ingenieus plan. Als men ervan overtuigd is dat het plan zal slagen en 36 gevangenen zullen ontsnappen, worden zij ontdekt door de Duitsers.
De beveiliging van het kamp wordt scherper. Er worden meer controles uitgevoerd en de Duitsers zijn bedacht op ontsnappingspogingen. Ze hebben daar hun handen aan vol aangezien de krijgsgevangenen niet opgeven en zeer georganiseerd, continue ontsnappingspogingen op touw zetten. Helaas mislukken alle pogingen en de 1500 Amerikaanse gevangen zijn gedoemd in het kamp te blijven.
Als in januari 1945 het Rode Leger, de Russen, steeds dichterbij komt, wordt er van hogerhand opdracht gegeven de krijgsgevangenen te voet naar het Westen te brengen. Een aantal van hen die te ziek zijn, blijven in het kamp achter. De rest moet mee op een barre, lange mars. Vele mannen bedenken dat dit de ultieme kans is om te ontsnappen.
Het lukt 250 Amerikanen om te ontsnappen. Een gedeelte van hen krijgt hulp van de Poolse bevolking.
Lukt het de Amerikanen om uit de handen van de Duitsers te blijven?

De grote ontsnapping wordt aangeduid als een noir-thriller, persoonlijk vond ik dat het meer las als een documentaire.
Het kostte het nogal moeite om er doorheen te komen.
Dit kwam doordat er nagenoeg geen dialoog in het verhaal zit.
Het is geen verhaal om even tussendoor te lezen. Het nam mij mee in het leven van de krijgsgevangen. In hun hoop, in hun wanhoop, in hun dromen en nachtmerries.
Naast het intrigerende verhaal, staat er ook veel informatie in het boek.
Zo heb ik met veel belangstelling de foto’s en de plattegronden bekeken.
De verklarende woordenlijst was voor mij een handige tool. En die heb je soms ook echt nodig.
De noten, de bibliografie en het register waren voor mij persoonlijk een aanvulling waar ik geen waarde aan hecht. Maar ik kan mij goed voorstellen dat dit van anderen een welkome toevoeging zal zijn.
Met de juiste verwachting is dit een verhaal dat het absoluut waard is om te worden gelezen.