Absoluut verslavend

"Mijn hart brak voor de twee kinderen die verdwaald waren in het donker en er nooit meer in waren geslaagd om het licht te vinden, en voor de twee volwassenen die elkaar nooit hadden kunnen loslaten, omdat er ooit een periode was, waarin ze elkaars enige reddingsboei waren geweest." ~ p30.

Met het eerste deel, De dode kamer, wist bronja mijn hart al te veroveren. Met De Skinner methode heeft zij mijn hart eruit gerukt, deze vertrapt en vervolgens weer terug gegeven en nog hou ik van haar...

"Alle slechte dingen in het leven krijg je gratis en de dingen die de moeite waard zijn daar moet je voor betalen. Zo werkt het." ~ p335.

In het eerste deel werd het verhaal verteld vanuit Lennart en Misha. In dit vervolg krijgen er nog twee mensen een stem, zodat het perspectief van de lezer weer een stukje vergroot wordt. Donald Skinner, de seriemoordenaar met een zieke geest en de buurman van Mischa in de amerikaanse staatsgevangenis. Maar wie is Joel Doherty en waarom is zijn verhaal belangrijk?
Ook het tweede deel zit weer super strak in elkaar, met elke pagina die je omslaat groeit je kennis zodat je beeld over wat er is gebeurd stedds duidelijker word. Niks word aan het lot over gelaten. Maar weet Misha zich staande te houden in een gevangenis waarbij er zoveel factoren zijn die niet gepland konden worden?

"Ik bedacht me net dat degene die het vaakst tegen me liegt, ook de enige is die eerlijk tegen me is." ~ p499.

Boos, verdrietig en gefrustreerd sloeg ik De Skinner methode dicht. Sommige dingen wil je niet lezen, ook al weet je dat het soms niet anders kan. En het feit dat ik nog tot 2018 moet wachten om te kunnen lezen hoe het nu verder gaat maakt het er niet leuker op... De Project X trilogie is absoluut verslavend!!! Voorlopig staat Bronja nog steeds op een voetstuk voor mij, misschien zelfs wel met een extra plank eronder. Van deze vrouw wil ik echt ALLES lezen wat er uit haar pen komt ♡