Blijft je vasthouden tot het einde en daarna!

'Stranders' is Iris Stobbelaar haar debuutboek en wat voor één! Het verhaal is boeiend van begin tot eind en zelfs aan het einde blijft het intrigeren en vragen om meer.

Het verhaal 'Stranders' begint bij een jongen genaamd Jop en zijn zusje Kaatje. Job heeft twee hardwerkende ouders die niet veel tijd hebben. Dit zorgt ervoor dat Job regelmatig op zijn zusje Kaatje moet passen. Na een zoveelste week oppassen op zijn zusje kijkt Job erg uit naar het weekend. Er is dan een voetbaltoernooi waar hij al heel lang voor traint en hij hoeft even niet op zijn zusje te passen.

Eenmaal thuis na een dagje school, oppassen en voetballen hebben de ouders van Job een vervelende mededeling voor hem. Job zijn ouders gaan in het weekend op bezoek bij oma in het ziekenhuis en Kaatje kan niet mee. Dat is nog te druk voor oma. Job ziet zijn hele weekend in duigen vallen en is ontzettend boos op zijn ouders, maar ook op zijn zusje. Hij verzint een plan om weg te komen. Heel vroeg in de ochtend stapt hij uit bed, pakt wat te eten uit de koelkast en loopt naar de deur. Op het moment dat hij wil vertrekken merkt hij dat er iemand achter hem staat. Kaatje! Ze wil met Job mee, maar Job vertrekt zonder haar. Hij voelt zich schuldig en wil nog zwaaien naar zijn zusje, maar zijn zusje zwaait niet terug. Op dat moment wordt hij zo boos op haar dat hij haar 'verwenst'.

De rest van de dag heeft Job een top dag. Het voetballen ging hartstikke goed! Hij heeft alleen niet zo'n zin om naar huis te gaan, zijn ouders zullen wel enorm boos zijn. Toch zal hij naar huis moeten. Op het moment dat hij de deur binnenstapt verwacht hij meteen boze blikken en woorden van zijn ouders, maar deze blijven uit. Zijn ouders denken dat Kaatje de hele dag bij hem is geweest! Waar is Kaatje? Job zoekt het hele huis door, maar vindt haar niet. Dan besluit hij om buiten te gaan zoeken en daar loopt hij een man met een lange jas en een hoed tegen het lijf. Deze man vertelt Job dat hij mee moet komen als hij ooit zijn zusje nog weer wil zin. Job vindt het maar raar, maar loopt toch maar mee. Na een tijdje volgen ziet Job iets wat lijkt op een hallucinatie. Hij ziet niet zijn eigen buurt, maar gras. Zover als hij kan kijken alleen maar gras.

Vanaf dat moment begint voor Job de zoektocht naar zijn zusje. En wat voor één! Job komt oog in oog te staan met de meest vreemde wezens, personen en andere ondefinieerbare dingen. Job moet ontdekken wat ervoor heeft gezorgd dat zijn zusje hier zit en hoe hij dit ongedaan kan maken. Hij krijgt hulp, maar zal het toch voornamelijk alleen op moeten lossen. Gaat het Job lukken om zijn zusje mee naar huis te krijgen?

'Een meter of tien bij hem vandaan stond de man met de hoed. Hij stak een nieuwe sigaret op. Job zette een wankele stap achteruit. Hij wilde geloven dat hij hallucineerde. Misschien had hij te veel gesport en te weinig gegeten? Maar de warme zonnestralen op zijn gezicht en het verende gras onder zijn voeten waren veel te echt! Dit is geen hallucinatie. Behekst! Deze plek is behekst!'

'Job werd uitgerust wakker, maar hield zijn ogen nog even gesloten. Hij had in geen tijden zo lekker geslapen. De zon was ongetwijfeld al lang op en misschien waren ze zelfs al aan de overkant van het meer. Tot zijn verbazing werden de balken boven zijn hoofd verlicht door de maan die door de ronde raampjes naar binnen scheen. Hij keek naar buiten en zag dat de hemel nog donker was en fonkelde van de sterren. Hij had het gevoel alsof hij uren had geslapen, maar toch was er nog geen spoortje van de morgen te bekennen. Hij draaide zijn hoofd en schrok. Op de rand van zijn bed zat een vrouw'.