Familieperikelen in een feelgood jasje

Meestal hou ik er niet van als een liefdesverhaal in een boek te lang 'gedwarsboomd' wordt, dat voelt dan gemaakt en het haalt de vaart eruit. Maar in dit boek gebeurt zo veel en het is allemaal zo realistisch, dat ik heel blij was over de voortgang en dát de personages dichter naar elkaar toe kwamen.
Er zit wel een klein stukje in waar ik ongeduldig dacht: nú mogen ze wel bij elkaar komen, alleen dat was puur omdat ik het ze zo gunde.
De personages zijn geloofwaardig en realistisch neergezet. Iedereen heeft diens eigen nukkigheden, onhebbelijkheden en verbeterpunten. Precies zoals in het echte leven en zelfs mister-Perfect is niet Perfect. Daar hou ik van.
Ik heb genoten van de karakterontwikkeling van Mare (en de overige personages) en van de nukkigheid van Abe. Ik zag het helemaal voor me.

Een heerlijk boek! Ga dit vooral zelf lezen (over de verhaallijn vertel ik daarom niet)