Vallen

Anne Miller is journaliste voor een magazine dat op het randje van de schandaaljournalistiek balanceert. Ze is verloofd met de keurige Ian. Anne krijgt opdracht de leadzanger, Rory Maquary, van de wereldberoemde rockband “Road Rage” te interviewen.

Tijdens haar gesprek met hem krijgt Rowie, het zoontje van Rory, een paniekaanval. Anne ontfermt zich over het kind en weet hem te kalmeren. Rory is ervan onder de indruk en biedt haar aan om met de band mee op tournee te gaan, zodat zij zich over zijn zoontje kan ontfermen. Anne neemt het aanbod aan onder de voorwaarde dat ze een exclusief diepteverhaal over de band mag schrijven.

Net als in haar vorige drie boeken “de trilogie Q” duikt Jackie weer de in wereld van de muziek.

Voordat ik aan “Vallen” begon had ik een bepaalde verwachting van haar manier van schrijven waar je jezelf helemaal in mee kan laten gaan. Ik was dus erg nieuwsgierig of Jackie dit weer zou waarmaken. Dat heeft ze zeker gedaan, maar ze moet er wel voor waken dat ze het muziekthema niet te veel uitmelkt zodat het tegen gaat staan en men een afkeer van herhaling krijgt.

Tijdens de wereldtournee zet Anne haar gedachten op een rij in een dagboek, bekijkt bepaalde situaties van verschillende kanten en stelt zichzelf vragen. Ze krijgt gevoelens voor Rory maar weet het aanvankelijk niet goed te plaatsen.

Rory is een typisch rocktype die leeft voor zijn muziek en handelt zoals van hem wordt verwacht met drank, drugs en vrouwen. Omdat zijn zoontje erbij is verdwijnt dit gedrag echter als sneeuw voor de zon en probeert hij de ideale vader te zijn.

De personages zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt en bij allen komt er een kant naar boven die je niet bij ze had verwacht waardoor je het meer gaat waarderen en je het verhaal in je hart sluit.

Het leest heerlijk vlot in niet al te moeilijk taalgebruik en je krijgt al vrij snel het feelgood gevoel dat bij dit boek hoort.