Feelgood for kids

Cees van den Berg is muzikant en schrijver. Na jarenlang in bandjes basgitaar gespeeld te hebben – en later contrabas – vond hij het tijd om ook te gaan schrijven. Hij begon, natuurlijk, als muziekrecensent en interviewer en debuteerde in 2016 met zijn kinderboek Lotje Later. Bij Lemniscaat verschenen vervolgens Gevonden en Paloma. En nu dus Joe Mellow. (*informatie uitgeverij). Als ik de boeken van deze auteur in een hokje zou moeten stoppen zou ik het ‘ feelgood-for-kids ‘ willen noemen.

” Joe Mellow, een swingend boek over de kracht van muziek” staat op het boek. En ik denk zouden we weer mogen proeven van muziek tussen de regels door? Zo maakte we bij Lotje Later kennis met klassieke muziek dus benieuwd wat dit boek mij zou brengen. De cover laat een man zien met een saxofoon en een drumstel prijkt op de achterzijde. In dit boek zit weer zeker muziek.

Dit boek draait om Orlando, hij krijgt het vreselijke nieuws dat zijn vader in het ziekenhuis ligt in een coma. Niemand kan voorspellen of het nog goed komt en wanneer dat dan zou zijn. Orlando bedenkt een plan. Hij heeft gehoord dat iemand die in coma ligt alles meemaakt en kan horen. Hij weet zeker dat zijn vader wakker wordt als zijn favoriete artiest, live naast zijn bed zou spelen. De favoriete artiest van zijn vader is Joe Mellow, een jazzheld. Orlando gaat op zoek naar Joe Mellow en haalt hem over te komen. Joe Mellow komt maar of hij de hoop van Orlando waar kan maken?

Zoals ik al zei is het ‘feelgood-for-kids’. Het begint met een portie ellende maar dat weerhoudt Orlando zich niet om zijn wens na te streven. Hierbij gesteund door zijn vriendin Norah, zijn moeder en oom. Al heeft die laatste wel grote vraagtekens bij de beweegredenen van Joe Mellow. Orlando heeft last van podiumvrees, wat lastig is als je wilt drummen, en is best verlegen maar door zijn streven Joe Mellow aan het spelen te krijgen voor zijn vader zal hij zijn angsten onder ogen moeten zien. Dus hij moet al die beren op de weg te lijf gaan en dat gaat niet zonder slag of stoot. Orlando is zo’n karakter waar je met meeleeft, iets wat de auteur toch mooi voor elkaar heeft gekregen. Doordat hij geen superhelden neerzet maar gewone mensen en het verhaal in het hier en nu laat afspelen is er een stukje herkenning. Verder weet hij ons een portie muziekkennis mee te geven en ook al , geef je net als mij, niets om jazz kan je dit verhaal zeker waarderen. Hier en daar wat voorspelbaar en misschien te rooskleurig maar dat mag en is zeker niet storend.

In het nawoord probeert Cees van den Berg nog even uit te leggen waarom hij de twee muzikanten, waarop de fictieve Joe Mellow, is gebaseerd, zo goed zijn met als conclusie dat iedereen muziek anders ervaart en soms moet iets groeien tot je het waardeert.

Eigenlijk is dat met verhalen ook zo, iedereen beleeft ze anders. Voor mij was dit boek weer een feestje. Ik heb nu eenmaal een aantal auteurs waarvan ik blij word als ze weer een boek hebben uitgebracht en nog blijer als blijkt dat het boek zeker weer de moeite waard is !