Ingenieuze thriller

In korte hoofdstukken word je via Emma en Jane meegenomen door hun verleden en heden. Dit wordt duidelijk aangegeven, waardoor je geen moment in de war raakt.

Delaney heeft zeker in de verhaallijn van Jane duidelijk verstand van zaken en grijpt me op sommige momenten echt bij de keel. Haar verdriet, schuldgevoel en de wil om helemaal opnieuw te beginnen komen sterk binnen.

Emma haar verhaallijn is iets minder emotioneel, en al gauw kreeg ik een naar gevoel bij haar. Ze komt manipulatief over, en je vraagt je constant af hoe en waarom?

De verhalen worden al snel in elkaar verweven, en Delaney houdt op een subtiele manier de spanning er in. De vreemde regels van de architect zijn bizar, net als de man zelf…. wat heeft hem zo gemaakt en wat heeft hij te verbergen?

En dan is daar dè twist: hé, ho wacht even, die zag ik niet aankomen…. knap schrijfwerk en super bedacht….. Maar dan het einde…. het klopt van A tot Z, en toch was ik kwaad, verdrietig en na het te hebben laten bezinken ook wat teleurgesteld…. Want al klopt het, het heeft voor het verhaal (in mijn ogen) geen toegevoegde waarde, en maakt dat je Jane opeens in de laatste tien zinnen met hele andere ogen bekijkt.

Conclusie:

In een ingenieuze psychologische thriller, word je langzaam maar zeker gevangen door het heden en verleden, en kan je niks anders dan doorlezen.

Schrijfstijl : 4,5

Originaliteit: 4

Spanning: 3,5

Psychologie: 5

Leesplezier: 4

Plot: 4,5

Een totaal van vier mooie sterren.

Corina Nieuwenhuis.